Æskan - 01.10.1971, Blaðsíða 9

Þar sem ég hef aðeins aðra höndina, en samt átti ég svo bágt með að vera
áh þess, það var mín einasta huggun. Þess vegna varð ég samt sem áður
sv° glaður að fá þetta herbergi hér, þótt fátæklegt sé, því hér fékk ég
aftur tækifæri til að snerta hljómborð. Já, ég er nýfluttur hingað til Vínarborgar."
..Já, en því biður þú ekki drottninguna um meiri eftirlaun?" spurði iitli
drengurinn ákafur.
..Ég hef sent bónarbréf oftar en einu sinni,“ svaraði gamli maðurinn, „en
Það hefur ekki komið að gagni. Ég tók því það ráð að fara til Vinarborgar,
Þó að þessi ferð hafi kostað mig mína síðustu peninga. Ég trúði því, að ef
é9 bara kæmist hingað, yrði auðvelt fyrir mig að fá áheyrn hjá drottningunni,
eh enn hefur mér ekki tekizt það. Ég á heldur engan vin við hirðina, en það
er sagt mjög nauðsynlegt að hafa einhvern til að tala máli sínu þar.“
Drengurinn hlustaði á allt, sem gamli maðurinn sagði, með mikilli eftirtekt.
skein festa og alvara úr augum hans, þegar hann sagði við gamla mann-
'hn: „Vertu viss, ég skal hjálpa þér!"
Gamli maðurinn brosti ósjálfrátt. „Þú ert gott og kærleiksríkt barn, og þú
hefur glatt mig mikið með því að leiká svona yndislega tónlist fyrir mig, en
hjálpað mér getur þú víst ekki, en ég þakka þér nú innilega fyrir allt, og segðu
hfér svo að skilnaði nafn þitt, því mun ég aldrei gleyma."
..Ég heiti Wolfgang Amadeus Mozart," svaraði drengurinn og hneigði sig
Ojúpt fyrir gamla manninum, ,,og ég mun hjálpa þér, vertu viss.“ Og með þessi
orð á vörunum hljóp hann út úr herberginu.
Sama kvöldið var kveikt á hinum stóru kristallsljósakrónum í tónlistarsalnum
' hinni fögru höll drottningar; allt Ijómaði í Ijósum og skrauti. í miðjum salnum
fétt hjá hljóðfærinu sat fullorðin kona afar skrautklædd. Það var drottningin,
eða réttara sagt keisarainnan af Austurríki, María Theresa, og allt í kringum
^ena hafði hirðfólkið raðað sér ýmist standandi eða sitjandi. Skraut og Ijómi
Var yflr öllu, allt glitraði I gulli og gimsteinum. Ugglaust hefur Ijósadýrðin haft
óhrif á Mozart litla, en hvort hann hefur tekið mikið eftir öðru skrauti, er
vafamál, heimur tónanna hafði hann svo algjörlega á valdi sinu, og brátt
bárust hinir hrifandi tónar hljóðfærisins út um salinn, og allir heilluðust af
hæfileikum og töframætti þessa 6 ára snillings.
Orðrómurinn um þetta undrabarn hafði borizt viða, og drottningin hafði gert
föður Mozarts boð um að koma með drenginn til hirðarinnar, og það er ekki
ofsögum sagt, að hún hreifst af leik hans. Þegar Mozart hafði lokið fyrsta
tónverkinu og hlé varð á, klappaði drottning fyrir honum og öll hirðin reis
úr sætum og klappaði. „Meira! Leiktu rneirai" Og Mozart lék hvert lagið af
öðru og alltaf jókst hrifning áheyrenda. Að lokum kallaði drottningin litla lista-
manninn til sín, og hann gekk ákveðinn til hennar hátignar.
„Þú ert ekki hræddur við drottninguna?" spurði hún brosandi.
„Nei,“ svaraði Mozart, „hvers vegna ætti ég að vera það? Mér lízt bara
vel á yður.“
„Já, einmitt," sagði drottningin og kímdi, „hvernig viltu sanna mér það?“
„Með því að gefa yður koss,“ svaraði drengurinn djarflega, og áður en
nokkur hefði áttað sig, hafði Mozart lagt hendurnar um háls drottningar og
smellt kossi á kinn hennar. Þetta var nú aldeilis brot á hirðsiðunum, og allt
hirðíólkið hélt niðri í sér andanum yfir þessari dirfsku drengsins, en drottn-
ingin var mjög ánægð með framkomu snillingsins litla og hló hjartanlega, og
slíkan hlátur hafði hirðfólkið ekki heyrt í mörg ár.
„Þú ert sannarlega stórkostlegur, drengur minn,“ sagði drottningin, „fyrst
gefur þú mér þessa fögru tóna, og síðan verð ég svo glöð yfir þinni djörfu
og hreinu framkomu, að ég gleðst og hlæ af hjartans lyst. Nú máttu óska þér
hvers sem er að launum fyrir þetta kvöld. Hver er ósk þín?"
Andarlak leið, en svo leit Mozart litli einbeittur á drottninguna um leið og
hann sagði: „Ég óska mér þess, að yðar tign leyfi herra von Köstlin að fá
áheyrn hjá yður í fyrramálið."
„Hver er herra von Köstlin?" spurði drottningin undrandi.
„Það er gamall liðsforingi, sem bæði hefur misst hönd sína og hljóðfæri,"
svaraði Mozart litli ákafur, og svo varð hann að segja aila söguna. Drottningin
og öll hirðin hlýddi spennt á frásögnina, og þegar hann hafði lokið máli sínu,
klappaði drottningin honum blíðlega á kinnina. „Þú ert ekki aðeins undrabarn,
Nlóðir Mozarts
Faðir Mozarts
Faðir Mozarts var söngstjóri
1 Salzborg og sonur hans,
Wolfgang Amadeus Mozart,
varð heimsfrægur strax sem
barn.
Þegar Mozart var aðeins sex
ára að aldri lék hann fyrir
hirðina í Vínarborg og fékk
mikið lof fyrir hjá öllum við-
stöddum.
7