Æskan - 01.12.1987, Side 14

GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON í OPNUVIÐTALI
tvær af þessum þjóðum til að eiga
möguleika á einhverju af efstu sætun-
um. Róðurinn verður þungur en við
mætum til leiks fullir af djörfung.“
— Mig langar næst til að spyrja þig
um störf íþróttafréttamanna. Hvað
finnst þér um þau?
„Ef ég segi eins og er finnst mér oft
ekki mikið vit í því sem þeir skrifa.
Umfjöllun þeirra um handknattleik er
ekki nógu fagmannleg. Þeir einblína,
eins og erlendir áhorfendur, alltof
mikið á mörkin. Ef einhver sóknar-
maður skorar ekki jafnmörg mörk og
venjulega hefur hann að þeirra mati
staðið sig illa. Þeir geta hins vegar
hafa staðið sig mjög vel í vörninni og
sent mikilvæga bolta inn á línu eða til
hornamanns. Stundum fæ ég lítil eða
engin tækifæri til að stökkva inn úr
hornum vegna þess að ég fæ ekki
sendingar á réttum augnablikum eða
mín er gætt svo vel. Ég tel mig oft
eiga góðan leik þó að ég skori ekki
mörg mörk — en íþróttafréttamenn
eru þá kannski á annarri skoðun. Mér
finnst hálfgerð æsifréttamennska á
íþróttasíðum dagblaðanna. Ég er eig-
inlega hættur að nenna að lesa
íþróttafréttir.“
— Hefurðu orðið fyrir meiðslum?
„Já, ég verð alltaf fyrir hnjaski við
og við. Fyrir nokkrum árum fór fingur
úr liði. Svo eru ónýt og slitin liðbönd í
tveim öðrum. Ég er líklega með slit-
inn lærvöðva. Núna sem stendur er ég
tognaður í flestum vöðvum og á við
ökklameiðsl að stríða. í tvö ár þjáðist
ég af nárameiðslum en er orðinn góð-
ur af þeim. Svo má áfram telja.“
í rökréttu framhaldi spyr ég hvort
hann færi handknattleiknum ekki of
miklar fórnir.
Guðmundur svarar því á þann veg
að hann spyrji sig oft þess sama þegar
hann hefur meiðst en hann er svo hrif-
inn af handboltanum að hann getur
ómögulega slitið sig frá honum.
— Skammt er á milli gleði og reiði
í handknattleikum. Hvernig er að
vera íþróttamaður þegar á móti blæs?
„Það er mjög erfitt. Við reynum að
styrkja okkur andlega til að eiga betra
en ella með að mæta mótlæti. Það
tekst þó ekki alltaf sem skyldi. Ég get
nefnt sem dæmi af sjálfum mér að ég
verð oft andvaka fram eftir nóttu þeg-
ar ég hef staðið mig illa í leik. Þá brýt-
ur maður nýafstaðinn leik til mergjar,
fer yfir atburðarásina aftur og aftur og
reynir að átta sig á því hvað hafi
brugðist.“
Við víkjum að öðrum áhugamálum
Guðmundar. Hver eru þau?
„Ég hef mikinn áhuga á stangveiði
og að vera úti í náttúrunni. Ég fæst oft
við fluguhnýtingar á keppnisferðalög-
um milli landa. Það róar mig mikið.
Ég fer oft upp á Arnarvatnsheiði til
að veiða og norður í land. Svo geng ég
á fjöll. Þegar ég var unglingur átti ég
hesta og lærði á gítar en sinni nú hvor-
ugu.“
Stutt jól
Víkingur dróst á móti rússneska liðinu
Zska, einu besta félagsliði í heimi, í
fjögurra liða úrslitunum í Evrópu-
keppni meistaraliða. Leikurinn fer
fram í febrúar. Guðmundur segist
hlakka til að leika á móti Zska þó að
hann viti að erfitt verði að sigra það
lið.
„En auðvitað leggjum við allt í söl-
urnar og vonum að smá heppni verði
okkur til bjargar,“ bætir hann við.
„Maður má aldrei viðurkenna að and-
stæðingurinn sé betri. Bogdan hefur
t.d bannað okkur landsliðsstrákunum
að bera virðingu fyrir mótherjunum,
það sé næstum því það sama og að
tapa leik.“
— Tíminn styttist til jóla. Hvernig
ætlarðu að eyða jóladögunum?
„Það verða stutt jól hjá mér í ár því
að ég fer til Danmerkur með lands-
liðinu 26. desember til að keppa þar.
Við komum heim aftur á gamlaárs-
dag. Jú, ég neita því ekki að ég er
orðinn dálítið leiður á þessum ferða-
lögum. Ferðin til Danmerkur verður
10. utanferðin í ár. Ég verð bara að
muna eftir að taka fluguhnýtingagræj-
urnar með mér!“
— Er eitthvað að lokum sem þú
vildir segja við krakka sem æfa hand-
knattleik?
„Já, ég vil hvetja þá til að gefast
ekki upp þó að á móti blási. Það
koma góðir dagar eftir þá erfiðu.
Einnig vil ég biðja krakkana að hafa
hugfast að það er heildin sem skiptir
meira máli en einstaklingurinn á vell-
inum. Þeir þurfa því að leggja mikið
upp úr samleiknum en ekki hugsa um
það eitt að skjóta og reyna að skora.
— Ég hef gefið yngri flokkunum dá-
lítinn gaum í seinni tíð og séð marga
efnilega handknattleiksmenn. Það
verður gaman að fylgjast með hvort
þeir eiga einhvern tíma eftir að leika
með íslenska landsliðinu.“
Með þessum orðum er sleginn botn
í samtalið og við óskum Guðmundi og
félögum hans í landsliðinu gleðilegra
jóla og góðs gengis í Danmörku.
Viðtal: Eðvarð Ingólfsson
14