Skírnir - 01.01.1935, Blaðsíða 30
28
Gröndal, Steingrímur, Matthías.
[Skírnir
„Gefðu með svipunni snert og sjáðu hvað pokinn er lipur“,
„en þverbandspokinn með þolgæði slóst um þjóin á klárnum,
nú til hægri og nú til vinstri og nú upp í loftið,
og nú var hann kominn neðst í neðsta helvítis afgrunn".
Þegar nokkuð er riðið, fær Gröndal harðsperrur
af því hnakkurinn hans er ,,harður sem grjót“----------------
„en hans Matta silkimjúkur og saumaður allur
ótal með afreksverkum og ákaft hrífandi ræðum,
andlegum fjársjóðum, sem hann íslandi veitt hafði lengi,
allt það rósaverk lá undir rassinum á þessum kappa
allt eins og undirsæng með rósum frá Ólafi söðla,
ekki meiddi hann neitt, en Matthias sat eins og klettur
ómeiddur alltaf og andskotinn sjálfur vorkenni Matta“.
En sögulegast verður, þegar nautin koma til sög-
unnar uppi í Seljadalnum. Þau presentéra sig sem al-
þingismenn í álögum og hefir vænsti uxinn orð fyrir
þe.im:
„-----Þá stóð Matthías upp og mælti svofelldum orðum:
„Ó þér alþingismenn og íslands fullorðnu synir!
fyrst að í nautalikjum þér nartið njólann og grösin,
miklu vitið þér meir, en mönnum auðnast að vita
aldrei sem komast nautslíki í; nú innið oss frá því,
stjórnvizku kennið oss nú, þér stjórnvitringarnir góðu!
Aftur svaraði þá hinn iturmannlegi uxi:
„Vér erum svona annaðhvort ár, en annaðhvort árið
þjónum vér þjóðinni vel, með þrekmiklum orðum og ræðum.
Sex króna menn um sérhvern dag, vér sitjum og þenkjum,
gætum þess vel að gangi alt vel og gangi sem liprast
tréfótum á, með framfarastigum á framfaratímum;
fáum líkar við oss, vér fáum ei annað en skammir
ef að vér hugsum öðruvísi en allir, sem vildu
ólmir fá oss á þing, þó ekkert þeir vit hefðu á því,
hvern ætti helzt að kjósa, þvi hringsnúið öllum er ætið
æsingum með, því allir eru ólmir að komast í hvalinn.
Ýmist er betlað, ýmist er hótað, ýmist er mútað; —
svona geng'ur það til í hverju landi, að sagt er;
svona’ eru þessi þing og þessar kosningar allar.
Lifi föðurlandsástin og lifi nautaketsúpan!“ o. s. frv.
Gröndal segir svo frá í æfisögu sinni, að eitt sinn,
um haustið eftir þetta, vaknaði hann um nótt vegna of-