Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1934, Qupperneq 65

65
Guðfinna) í marz 1901. II. Oddný Secilía, dó 1 5. sept.
1902 (á sjötta ári). 12. Helga, fædd 13. marz 1903, gift
Howard Jackson (af enskum ættum); þau eru búsett á
Big Point, Man., á landi því, sem Sigfús og Guðfinna
bjuggu á. 13. Guðlaug Vilhelmína, f^dd 10. júní 1904,
gift Clarence Haney (af enskum ættum), þau búa á landi
í Airdale-skólahéraði, fyrir norðan Langruth, Man. I 4.
Hermann Ágúst, dó tveggja ára gamall. I 5. Victor Free-
man, dó í maí 1909, þriggja ára gamall.
Um það ber öllum saman, sem kyntuát Guðfinnu
nokkuð, að hún hafi verið hin meáta merkiskona,
hreinhjörtuð, gáfuð og göfuglynd, öllum vildi gott
gjöra og öllum hjálpa sem bágt áttu. Eg get ekki
stilt mig um, að setja hér dálítinn kafla úr bréfi, sem
Mrs. Magný Helgason (hjúkrunarkona) að Langruth,
Man., skrifaði mér í vetur. En Mrs. Helgason var góð
vinkona Guðfinnu, þekti hana vel og skildi hana rétt:
Eg var samtíða Guðfinnu árin 1895 - og 7. Var hún
ágætiskona í orðsins fylátu merkingu, með afbrigðum
dugleg og myndarleg, og trúkona mikil. Altaf sýndiát
hún hafa nægilegt fyrir sig og sína—var síglöð og ánægð,
hvað sem að höndum bar. Góðgjörðasöm var hún og
mátti aldrei neitt aumt sjá. Hún var vel gefin í alla staði.
Og hún las mikið, þegar hún átti koát á að ná í bækur.
Dugnaður og framsýni hennar og mannsins hennar
kemur bezt í ljós, þegar það er til greina tekið, hvað
hún ferðaðist, og kom þó börnum sínum áfram; og
þegar tillit er tekið til tækifæranna yfirleitt á þemi
árum,— þrisvar sinnum voru þau landnemar með tvær
hendur tómar, að kalla má."
Vorið 1917 ferðaðiát Guðfinna til íslands, till þess
að finna móður sína Bjarna son sinn, syátkini sín og
frændfólk. Hún kom veátur aftur um hauátið. Hafði
hún mikla ánægju af þairri ferð. Gladdi það hana mikið,
að sjá Björn bróður sinn, sem kom heim frá Leysin í
Sviss það sumar, og virtiát vera á góðum batavegi. En
hann var búinn að vera lengi veikur í útlöndum. Á
þeim árum, sem átyrjöldin mikla átóð yfir, þótti það
ekkert árennilegt, að takaát á hendur langa sjóferð; en
Guðfinna var hin öruggaáta, og kvaðát hún aldrei hafa
fundið hjá sér geig eða kvíða, á meðan hún var á