Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1935, Síða 84

86
Og hún gerði aldrei mikið úr þeim erfiðleikum,
eem hún átti vi.ð að stríða á fyrstu landnámsárun-
um hér. En þeir erfiðleikar voru þó miklir, og hún
liafði að lokum sigrast á þeim öllum, þó hún hefði
aldrei orð á því, í því skyni, að hrósa sér af því.
Þó Herdís væri komin um þrítugt, þá er hún
fluttist til Ameríku, var hún furðanlega fljót að
læra að mæla á enska tungu', og lesa liana al\
tilsagnarlaust. Og hún las mikið af góðum og
merkum enskum ritum á síðari árum. — Hió1
komst snemma í kynni við mentað enskumælandi
fólk, eftir að hún fluttist til Winnipeg. Og margir
á meðal þess fólks urðu góðir og einlægir vinir
hennar, eins og til dærnis þau Dr. og Mrs. Gordon
(rithöfundurinn Ralph Connor), Dr. McArthur og
íleiri sem vel kunnu að meta gáfur og skapgerð
þessarar mætu og höfðinglegu útiendu' konu, og
töldu hana með beztu vinum sínum.
Jchannes Björnsson (Bray), seinni maður Her-
dísar, dó þann 15. marz 1903. Hann var sannur af~
bragðsmaður, orðvar og gætinn og hvers manns
hugljúfi. Jóhannes og Herdís áttu sex börn, en
þrjú þeirra dóu ung. Þrjár dætur þeirra komust tii
fullorðins-ára og eru þessar: Aurora Sigurbjörg
(Mrs. M. Wood), Kristín Normandía (Mrs. G. M.
Banke), og Anna (Mrs. W. J. Crooks). Og eiga
þær allar heima í Winnipeg. Þau Jóhannes og Her-
dís tóku til fcsturs stúlku', Eugene Violet að nafni,
þegar hún var ungbarn, og ólu hana upp. Hún
giftist Mr. J. Frechette og á heima í Winnipeg. Og
þar á líka heima Rósbjörg Gunnlaugsdóttir, elzta
dóttir Herdísar. Það má líka segja að Sigurlaug
Sigurðardóttir (Mrs. Johnston) hafi verið að
nokkru leyti fósturdóttir Herdísar. Herdís reyndisc
henni. ávalt sem góð og ástrík móðir. Og Sigurlau'g
elskaði hana og virti.
Æfikvöld Herdísar var bjart og rólegt. Hún undi
sér meðal dætra sinna og vinanna sinna góðu. Ee;
sá hana í síöasta sinni vorið 1926. Hún var þá enn
ern og glaöleg og ung í anda. Og var unun að