Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1935, Side 91

93
Gegnum margt þú gekst á þeim
gangi ferðalagsins.
Hraustur barstu í heimum tveim
liita og þunga dagsins.
Þegar heimsins strákastryk
stein í götu lagði,
hlógstu bara og hertir stik
hvað sem “þrándur” sagöi.
Hefir eflaust hlotið þú
höpp og lukku trauöa.
Margoft stiklað mjóa brú
milli lífs og daúða.
Svaðilfarir feðralands
framsókn stæltu þína,
komst þar oft í krappann dans
kjark >er þurfti sýna.
Stríddir veðra s'terk við tröll
Storms þá hleyptu gandi,
hríðarbylji, boðaföll
bæði á sjó og landi.
Ægisdætra’ um daðurs glens
dælt, þú lítiö hirtir,
þeirra klapp og kossaflens
kviklátt einskis virtir.
Þó með ærsl og gauragang
glettni neyttu sinnar.
Aldrei samt þig fengu í fang,
fórstu leiðar þinnar.
Víkingslundin — valia treg —
vildi reyna fleira,
hélstu því í vestur veg,
vanst þar lönd og meira.