Heimilisvinurinn - 01.06.1904, Qupperneq 6

6
leirker væri, sem væri hentugt fyrir Drottin, þeg-
ar hann hefði sjálfur hreinsað það og helgað?"
Þeir sögðu mjer ekki neinar nýungar. Þeir sögðu:
„Maðurinn verður að trúa á Krist, að eins trúa,
til að frelsast" og treysta honum einum, til að
sigra syndina og losast við áhyggjur. Þeir sögðu:
„Drottinn Jesús er fús til að dvelja í hverju hjarta,
sem gefur sig í hönd hans“. Peir sögðu: „Það
er margt í eðli voru, sem gjörir oss örðugt fyrir,
þegar vjer ætlum að ganga alveg á vald Krists, en
ef vjer erum fúsir til að verða fúsir að gefast á
vald hans, þá gjörir hann oss ekki að eins fúsa heldur
og glaða“. feir sögðu: „Undir eins og vjer gef-
umst á vald hans, eða jafnvel reynum að gefast á
vald hans, þá tekur hann við oss“. Þetta var ofur-
einfalt. Jeg hefði getað sagt mjer það sjálfur. En
þeir hertu á mjer að jeg skyldi ekki hika, en gjöra
þetta þegar í stað, og jeg get aldrei fullþakkað þeim,
að þeir gjörðu það“.--------
Sjerstaklega heimsóttu þeir háskólana og vitn-
uðu fyrir stallbræðrum sínum. Starf þeirra bar
ríkulega ávexti, einkum í Edinborg. Degar það
spurðist við hinn fornfræga háskóla þar, að bezti
knattleikamaður Englands, og einn af beztu ræður-
unum frá Cambridge boðuðu til stúdenta-fundar,
komu námsmennirnir hraðfara hundruðum saman.
Sjónarvottur segir svo frá þeim fundi: „Pað
var húsfyllir og alvarleg þögn, engin gamanvísa
heyrðist eins og endraniær á íundum stúdentanna,