Heimilisvinurinn - 01.06.1904, Page 13

13
„Hann loiðir mig, hann leiðir mig;
með sjálfs sín hendi hann leiðir mig“.
Þá sá jeg að Drottinn vildi leiða mig til Kína.
Jeg íhugaði nú þetta rækilega og talaði um það við
Guð. Jeg fann að kærleikurinn til móður minnar
aptraði mjer farar, en þá las jeg orðin: „Hver,
sem elskar föður eða móður meira en mig, er mín
ekki verður". Og þá hvarf allt hik úr sálu minni".
•— Studd endaði ræðu sina með þessum orðum:
„Hvað skyldir þú segja, ef jeg, sem er að fara til
Kina, keypti ýmsa muni, sem væru alveg gagns-
lausir, þegar þangað er komið? Þú segðir liklega,
að jeg væri ekki með öllum mjalla. — En hvað
gjörir þú sjálfur? Þú lifir að eins skamma stund
hjer á jörðu, en eilífðin blasir við fram undan.
Hvað er innihaid lífs þíns? Snertir það eingöngu
daginn í dag, eða snertir það eilífðina. Spyrð þú
um skoðanir manna eða Guðs? Oss kemur að litlu
liði á degi dómsins, hvað mennirnir hugsa um oss;
þar er allt undir því komið, hvað Guð hugsar um
oss. Væri þá ekki betra að veita orði Guðs mót-
töku og hlýða þvi skilyrðislaust?"----------
Ýmsir fleiri töluðu í þetta sinn, og þótt alvana-
legt sje að heyra mörg góð orð töluð í Exeter Hall,
Þar sem flestar stórsamkomur í Lundúnum ei'u haldn-
ar, sögðu þó mörg guðsbörn í Lundúnum, að þau
hefðu aldrei lifað þar jafndýrðlega stund.
„Nonconformist" heitir blað eitt í Lundúnum,