Fróði - 01.03.1913, Side 12
204
FRÓÐI
Menn gengii þegar á stöðvar sfnar. Fallbyssa var sett íi stokk-
ana og bardagi hinn ákafasti hófst þegar.
Nokkru áður hafði kvis borist um bæinn um það', að Clark
væri f nftnd. En Frakkar þögðu sem steinn. Þft fýsti ekki, að
aðvara Breta. Bæjarbfiar elskuðu frelsi, en hötuðu Hamilton
hjartanlega. í hverjum kofa var falin byssa og skotfæri, þrfttt
fyrir bann Hamiltons,
“Jeg sft einn apa f þessu augnabliki,” sagði Jaques Bourcier
við dóttur sína, Adrienne hina fögru. ‘‘Jeg verð að hreinsa
byssu-hólkinn minn.” Hann gat ekki dulið gleði sfna.
Ef þið hefðuð sjeð hina kviku og sterklegu Frakka læðast
það kvöld frá kofa til kofa, berandi fregnina.um komu Clarks,
*egjandi spaugsyrði ft hlaupum sfnum, þá munduð þið hafa ftlitið,
að glaðværð mikil væri í vændum.
Það var almenn skoðun f bænum, að Gaspard Roussillon
næði jafnan vel f sinn hluta, bæri veiði einhverja að hendi. Hann
hvarf, þft er Iftgt var f sjó, en varð aftur sýnilegur með flóðinu.
Engan furðaði þvf, þótt hann nú kæmi skyndilega í ljós með al-
væpni og væri hinn vfgamannlegasti, Vitanlegu tók liann þegar
forustu borgarbúa undir sig.
“Hömumst nú, heilla bræður! Tökiím virkið og hausflettum
alt hundingja-liðið,” hrópaði hann. “Til vopna! Amerfku menn
cru komnir!”
Hann barði á dyr heima hjft sjer, en ftrapgurslaust; hann skók
hurðina ákaflega. Honum sárnaði, að komast ekki að góðgæti
þvf, cr kjallariun hafði að geyma. Ó, gamla Bordóvínið!— Hon-
um kitlaði f kverkar.
Hvar var húsfrú Roussillon?
H var var Alice? “Jean! Jean!” hrópaði hann, gleymandi
allri varúð. “Komdu hvolpurinn þinn og opnaðu ft svipstundu!”
Algerð þögn, Heimilið var sjftanlega mannlaust.