Fróði - 01.03.1913, Qupperneq 14

20 6
FROÐI
Þeir gerðu hark mikið, er þeir vissu, að bærínn var að öllu f
hers hönd'um. Og ekki megum vjer neyta þvf, þött vjer gjarna
vildum, að hefnd nokkurri var hávaði þessi blandinn. Að vfsu
vorti þeir gædd'r nægri frelsis-þrá til þess, að láta fögnuð í Ijós,
en endurminningin um brend heimili f Kentucky; utn konur, börn,
ástmeyjar, feður, bræður og vini, er Rauðskinnar höfðu brent,
myrt og svfvirt, vöktu órnjúkar tilfinningar f brjóstum þeirra, og
er það tæplega láandi. Nú var runninn upp dagur hefndarinnar.
Með aðstoð Jazons frænda hafði Beverley tekist, að komast
með llokk sinn að kirkjunni án þess, að óvinir yrðu varir við hann.
Er þangað var komið, dundi skothríð 4 þá, og fallbyssa tók einnig
.að tala til þeirra.
“Getutn gert betur e>i hjer,” kvað Jazon- frændi, urn leið og
sex punda kúla reif upp jörðina rjett hjá honum. “Kom hingað,
lautenant; bölvað þar. Heyri einhyerja kjafta mikið hak við
Legraces kofa. Engin ögn af viti að skjóta f myrkri, hitta ekk-
ert.”
Þá er þeir komu inn f aðalbæinn, var þar ókyrð mikil á stræt-
uni úti. Menn voru á hlaupum milli húsa að útvega sje.r vopn og
fleira og fleira. Að vfsti hafði Clark harðlega bannað allar óej/rð-
ir 4 strætum; en hann hefði eins vel mátt bjóða stormiuuiri að
þegja, eða ánni að standa kyrri. Jazon frændi þekti hvern mann
á.málróm eða vaxtarlagi, þótt dirnt væri. Hann hrópaði á hvern
einn með nafni:
“Hingað, Roger, — komdu Loui, Alphonse, Victor, Octava,
— hingað, hjer Ameríku herinn--■ hingað með mjer.” Málblend-
ingurinn hrökk fram úr honum eins og högl úr byssukjafti. Rödd-
ina skrækhljóðu þekt.i hvert mannsbarn í Vincenues og streymdu
metin til hans svo tftt, að flokkur Beverleys tvöfaldaðist brátt að
tölu og að sama skapi fór hávaðinn varxandi. Samkvæmt skipan