Muninn - 01.04.1966, Blaðsíða 18

HVER ERT ÞU?
Hver ert þú, að hár þitt fegra sé hafsins fleti gullroðnum setri sólar?
Hver ert þú, að bliki bjartar þín brúnaljós en tindrandi augu tómsins?
Hver ert þú, að fölni og blikni þær fegurstar voru rósir við rauðar varir? ÓBOÐINN GESTUR
Hver ert Jm, að hrjúfar verði hjalandi lindir, er silfurtær hlátur þinn hljómar? Eg er bergrisinn sem kom út úr kletti sínum og tók sér bústað meðai mannanna nátttröllið sem festi ekki yndi í saggasömum helli sínum hjá sínum líkum.
Þú ert hún, sem einni ann ég, blíðust, bezt. Þig vil ég gleðja gjöfum þeim, er ljúfastar veittar verða. Og nú stend ég hér í dagsljósinu óboðinn gestur liorfi á fólkið í kringum mig heyri ])að syngja söngva á máli sem ég skil ekki.
h. h. Gr. E.
MUNINN