Muninn - 01.04.1966, Side 35

MINNING
Þegar sólin hættir að senda geisla sína og tunglið varpar fölvum
bjarma yfir mennina, hugsa ég um þig og finn varir þínar snerta
vanga minn og ég fer höndum um líkama þinn og þú horfir á
mig og segir ástarorð við mig, og björt augu þín spegla fegurð
jarðarinnar, en þó ann ég þér ekki. Og varir okkar mætast og
heit faðmlög þín gleðja mig, en hugur minn er ekki hjá þér leng-
ur og ég hvísla ekki lengur í eyru þín heldur stúlkunnar er býr
fyrir handan fjöllin og sagðist elska mig, en síðan hafa dagarnir
liðið, og nú er hún aðeins í minningunni, og ég reyni að halda
að þú sért hún.
H. Bl.
MUNINN 143