Heimilisblaðið - 01.10.1948, Side 19

3. Ekki leið á löngu, þangað til Jteir fundu
regnhlíf rina og yfirgcfna fyrir utan kaffihús
nokkurt. Slógu Jieir óðara verndarliendi sinni
á gripinn. „Nú ættum við að vera færir í flest,
karl ininn“, sagði Láki letilega.
■t. Og vili nienn, koina Jieir ekki í saina hili
auga á einn spjátrunginn, seni áreiðanlega kærir
sig ekkert uiii að skeinina hrotið i huxununi.
Þeir þjóta til lians, rétt eins og Jieir gengju
fyrir rakettuinótor.
7. Náunginn þáði aðstoð þeirra með þökk-
uni, og það kjaftaði á honum lner tuska. „En
sú lieppni, að hann skyldi vera heildsali“, liugs-
aði I.áki með sér. „Peningar fyrir ekki neitt,
ug ólceypis sígaralykt“.
8. En þegar þeir koinu á áfangastaðinn, seni
var skrifstofa heildsalans við Svartadauðasíkið,
stakk hann hara að þeim einu venjulegu sápu-
sýnishorni. Það var alll og suint, luiið, punkt-
uni og liasta.
11. Og hérna sjáið þið. hvernig Gvendur og
Láki reyndust sönn göftigmenni, þegar á reyndi,
fyrirgáfu óvini sínuni og björguðu honuin
frækilega á síðiistu stundu frá óvelkoinnu
þrifahaði.
12. Þú kom líka í ljós, að góðar taugar voru
í Teiti, því að hann hauð' þeiin óðara inu upp
á kaffi og pönnukökur, sígara, ronnn og sjen-
ever, svo að ennþá einu sinni lek allt í lyndi
fyrir þeim Láka og Gvendi.