Heimilisblaðið - 01.01.1952, Page 24

20
arð. I augum Harrys var hann
alltaf „Chet litli“ síðan þeir
liáðu einvígið hinn minnis-
stæða dag við sundlaugina. En
hér misreiknaði Destry sig
hrapallega, því liann skildi
ekki, að þótt liægt sé að gleyma
mörgum misgerðum, þá er eitt,
sem aldrei verður fyrirgefið, og
það er, þegar maður neyðist til
að stynja upp: „Ég gefst upp“!
Chester Bent brosti við
kveðju kúrekans.
— Hvað starfar þú hér fyrir
utan skóbúðina? hélt Destry
áfram. Bíður þú eftir skóm,
Cliet?
— Ég ætla að fara Vestur-
braut, sagði Bent, og ég lofaði
Dangerfield að taka Charlie
ineð mér. Hún er inni að máta
á sig skó.
— Er Charlie inni? Þá ætla
ég að fara inn og heilsa upp
á liana, mælti Destry. Þú kem-
ur með og heldur á frakkan-
um mínum, er ekki svo?
Hann gekk inn í skóbúðina
og rakst á svitastorkna af-
greiðslustúlku, er var önnum
kafin við að máta dansskó á
sextán ára gamla stúlku. Stúlka
þessi var óneitanlega fögur.
Hún hafði mikið hár, er náði
henni í mitti og var veðrað
af sól og vindi.
— Sæl, Charlie, sagði Destry.
Hvernig hefur þér liðið? Hvað
hefurðu gert af freknunum?
— Ég hef þurrkað þær af
mér, sagði Charlie Dangerfield.
Hvað hefur þú gert við spor-
ana þína?
— Ég skildi þá eftir í First
Cliance, sagði Destry, og þeir
munu hengja þá upp á vegg-
inn til merkis um, að þangað
hafi komið karl í krapinu!
—■ Þú liefur tapað þeim í
póker, sagði hún.
— Hvar hefurðu frétt það
svona fljótt? spurði Destry.
— Það þarf enginn að segja
mér það, sagði stúlkan. Það
er ekki erfitt að gizka á, livar
þú liefur verið. Eyddirðu öll-
um sex dollurunum þínum?
— Fimm og hálfum, sagði
Destry. Hver hefur sagt þér
það?
.. —- Mér er kunnugt um, að
þú varst úti í Y-hverfi kring-
um viku tíma. Það er allt og
sumt.
— Ég skal segja þér frá því
öllu, Charlie. Ég hafði eins
góð spil á hendinni og liægt
var að hugsa sér. Það voru
fjögur sjö, og ég keypti ekk-
ert, en Sim Harper keypti
þrjú. Fjandinn hafi það, ef
ég hélt ekki, að ég mundi
vinna. En þá leggur hann
fram fjórar drottningar og
hirðir fvrir augunum á mér
skotfærin mín og silfurbjöll-
urnar og spánnýjan klút og
sporana mína. Hefurðu nokk-
urntíma vitað annað eins?
— Sumir velja sér beztu
spilin neðst í bunkann, sagði
Charlie Dangerfield. Það er
sagt, að Sim geri það stundum.
— Ég fylgdist ekki svo vel
með lionum, sagði Destry. Ég
skal játa fyrir þér, að þegar
ég fékk fjögur sjö á liendi, sá
ég í anda liest og linakk og
tösku og fiskistöng og mán-
aðardvöl við fiskveiðar uppi í
Kristalsfjöllum. Ég sá í hugan-
um, hvernig urriðinn beit á
öngulinn og hvernig í ósköp-
unum átti ég að hafa auga
með liöndunum á Sim jafn-
framt?
HEIMILISBLAÐl®
— Tapaðir þú líka hesti °r
hnakk?
— Er þér nokkuð illt í höf
inu, Charlie? spurði Destr)’
Það lítur út fyrir, að það hflh
haft slæm áhrif á þig að nl*tS‘'
freknurnar, eða finnst þér Þa
ekki, Cliet?
Chester Bent renndi augl,n
um yfir nöfnin á skókössun11111
Hann svaraði ekki en yPP1
öxlum.
— Vininn Chet drevniir dar
drauma og hann reiknar ve-
af eignum sínum, sagði Deé,r'
Heyrðu mig, Georg — það 'a
búðarmaðurinn — segðu nlCr
hvaða númer eru þessir skor
— Þrjátíu og fimm, HarD
sagði búðarmaðurinn. ^
—- Ertu að hugsa un»
setia þessa skó upp? 8Pur
J 1 v- irerfl
Destry, eða ertu bara ao r
að gamni þínu? ^
— Þrjátíu og fimm er fl
ekki of lítið, sagði stúlhfll1'
Síðast þegar ég ...
— Þú ert ekki með olh'
mjalla, greip Destrv fraJl1 .
J ° 1 • í. e>
Það væri hreint krafta%rer>'’
, IggJI
þessir skór væru niatu1 r
þér. . g
— Þú ert langt frá þyl .
vera skemmtilegur, Hflrr;.
sagði liún. Þú ert þvert a
grófur og óskammfeilinn
-— Það er ég áreiðan
n1'
ót>
le?;1
ðv»h
d11
undir flestum kringumst®
en ég hef vit á skóm. H°n^
með númer þrjátíu og sjo» ^ ,g
org. Ég get ómögulega Ja ,
barnið fara heim með 8í,r
liælunum. ^
Hann beygði sig niður ^
tók yfir um annan fót Chflr
Hún kippti til fætinum-
DeS
— Svona, stúlka, sago1 ,
try. Vertu rólegur, villil11’'1
)