Heimilisblaðið - 01.05.1955, Qupperneq 41

SKRIT LU R
Kýr c. '
sty,.’ SVln og asni ákváðu að
rJúka af _ i • i ' •
samyrkjubuinu sinu 1
Hq an<^’’ t>ar sem þau fengju ekki
“ að éta.
ggar tau komu að landamœr-
Jjvj _0vétríkjanna, fóru þau að velta
hald Sor’ hvort þau ættu að
SvjjJl áiram inn í landið eða ekki.
Unat.f SagSist skyldu fara í könn-
yfir . r a undan, og hélt síðan
ko^ ariðamærin. Eftir klukkustund
og j að hlaupandi til baka eins
hr£egs^*'Ur toguðu, hálfdautt af
þag " ^etta er hræðilegt, sagði
rágast ,Ír' sem sau mig, ætluðu að
er uj . f mi8 með hníf á lofti. Það
iaUdi ^^gursneyð þar en í Pól-
1 , hafði
ag
bvj
tar;
ekki
nú samt ákveðið
yiir landamærin, - Þeir
aÖ éta mig, sagði hún,
# í-í
>Uér m-- r verða fegnir að fá
kúa lollíma. Eftir tvo daga kom
Vara hZ• ‘ Það er ómögulegt að
iu Vq arna’ tautaði hún, gagntek-
Uiig, riSðum. Allir vilja mjólka
enginn vill gefa mér neitt
að
eta.
k'Ú ,
°g svínjg K°mið að asnanum. Kýrin
sainan ' ÞiSu eitir honum dögum
ius ge’. 0g begar þau höfðu loks-
siá han á bátinn alla von um að
aftur, fengu þau svohljóð-
EiMiUsblaðið
andi bréf frá honum: - Kæra kýr
og kæra svín. Ég hef ákveðið að
vera hér kyrr. Ég er genginn í
flokkinn.
Þjónninn (vekur gestina): - Far-
ið á fætur! Það er kviknað í gisti-
húsinu!
Skozkur gestur: - Allt í lagi,
manni minn, en mundu það, að ef
ég fer á fætur núna, þá borga ég
ekki eyri fyrir rúmið.
Landbúnaðarstörf í Texas.
í smáþorpi einu nálægt Balmoral
bjó gömul kona, sem Viktoría
drottning hafði á eigin framfæri.
Drottningin var vön að láta róa með
sig yfir Balater-vatnið síðdegis á
sunnudögum, til þess að drekka te
með gömlu konunni í litla húsinu
hennar. Kunningi gömlu konunnar
minntist eitt sinn á þessar heim-
sóknir drottningarinnar við gömlu
konuna.
- Þú hlýtur að vera hreykin af
þvi, sagði hann, að drottningin skuli
vera svona vingjarnleg við þig.
[129]
- Ójá, víst er ég það, svaraði gamla
konan, en mér finnst það ekki rétt
gert af hennar hátign að láta róa
með sig yfir vatnið á hvíldardaginn.
- Hvað er að heyra þetta, sagði
gestur hennar, það getur ekki verið
neitt .athugavert við það. Þú veizt,
að Drottinn sjálfur reri á Galíleu-
vatninu á hvíldardegi.
- Ójá, víst gerði hann það, en
hann hefur síður en svo hækkað í
áliti hjá mér fyrir það!
Rússneskur liðsforingi kom inn í
þorpskrá í einu af leppríkjum Rússa.
Það fyrsta, sem hann sá, var spjátr-
ungslegur páfagaukur, sem gargaði
í sífellu: - Niður með kommúnistana!
Liðsforinginn lét sem hann heyrði
það ekki, en þegar þetta endurtók
sig í næstu þrjú skiptin, sem hann
kom í krána, hótaði hann veitinga-
manninum refsingu, ef þetta kæmi
fyrir oftar.
Veitingamaðurinn varð dauð-
skelkaður, fór með páfagaukinn til
prestsins í þorpinu og bað hann
að lána sér páfagauk, sem hefði
betri munnsöfnuð. Daginn eftir beið
liðsforinginn eftir móðgunum páfa-
gauksins, en þegar hann steinþagði,
hrópaði liðsforinginn ögrandi: - Svo
þú ætlar að þegja! Segðu það aftur,
ég skora á þig. Niður með komm-
únistana!
Prestlærði páfagaukurinn svar-
aði tafarlaust með bliðri röddu:
- Drottinn bænheyri þig, barnið mitt.