Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Page 11

11
væri nýkominn úr sveit, en eg yrði
sjálfsagt ekki í vandræðum, bara eg
yrði »skotinn« sem fyrst. ...
Eg nenni ekki að skrifa meira af
rausi hans. Mér þótti það hálfvara-
samt, en þó kemur mér það oft í
hug; enda er hann sífelt að segja mér
ástarsögur af sér og öðrum síðan
þelta kvöld. En aðrar sögur sagði
mamma mér um jólin, og eg býsl
við að þær hafi verið hollari. ...
Elsku mamma mín! langt er þang-
að til dreugurinn þinn fær að vera
heima hjá þér um jólin, — verður
ef til vill aldrei framar. Eg veit að
mamma hefir beðið fyrir mér og dval-
ið oft með hugann hjá mér núna um
jólin. Og feginn vildi eg að björtu
vonirnar hennar úm framtíð mína
rættust. Lítið er saml um bænrækni
hjá mér. Trúin mín er köld og dauf.
Mér leiðist reyndar að heyra skóla-
hræður mína gjöra gys að kristinni
trú, en áræði brestur til að segia það
hátt, — enda er eg ekki annað en
»busi«. — — En bráðum kemur
sumarið og — heimförin, og eg treysti
því, að það verði mér engin vonbrigði.