Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Qupperneq 22

22
í lijarta, og ætlast ekki til að þér trú-
ið mér fyrir því, en segið Jesú frá
því öllu. Hann er enn sem fyr fús
til að létta byrðar og leysa úr ráð-
gátum«.
Mér kom ekki dúr á augu um
nóttina fyr en undir morgun. — - En
þá nólt lærði eg að biðja.
Fyrsta bænin mín var þó naumasl
eftir reglum guðfræðinganna. Eg gekk
um gólf í herbergi mínu og sagði
livað eftir annað:
»Ef þú ert til, drottinn, og heyrir
lil mín, þá losaðu mig við allar rang-
ar efasemdir og gefðu mér aftur barns-
Iraustið, sem eg átti«. — Mér fansl
liálfvegis að eg væri að lala við sjálf-
an mig, — og þó var eg eftir stund-
arkorn kominn á kné við skrifborð
mitt, og farinn að tala við Jesútn
Krist um syndir minar. Eg get ekki
lýst þeirri slund nánar, enda er ekki
til neins að lýsa þessháttar stundum
fyrir þeim, sem ekki hafa sjálfir reynl
neitt svipað, og hinir gela farið nærri
um hvernig fer, þegar syndarinn mætir
frelsaranum í fyrsta skifti.
Um kvöldið voru efasenulir mínar
lleiri en eg gæti talið, en þegar eg