Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Qupperneq 27

27
»Ertu kannske að hugsa um að sinna
rellunni úr henni?« spurði Inga stutt í
spuna, það er eitthvað nærgætnislegt af
henni, kalla eg, að ætlast til þess að þú,
ung stúikan, farir að hýma yfir lösnum
krakka um hátíðina, auðvitað fara á mis
við alla jólaskemtun. Það eru ofurlftið
gleðileg jól, sem hún ætlar þér þessi bless-
uð vinkona!« og Inga hló kuldahlátur.
»Hvað heldurðu að þú gjörðir í mfnum
sporum?« spurði Þóra rólega.
»Eg? Eg færi í jóla-gildið til ungfrú
Lovfsu, skemt; mér þar eftir föngum, og
léti Önnu eiga sig með Ellu og alla henn-
ar skrópa«.
»Heldurðu, að þúsvaraðir þá ekki bréf-
inu?« spurði Þóra.
»Eg veit ekki. Eg sendi henni í hæsta
lagi fáeinar línur, og sagði henni blátt á-
fram, að eg hefði öðru að sinna, en að
vaka yfir sjúkling á jólanóttina«.
»Þú þyrftir að dansa og spila?«
»Já, það gæti eg vel sagt«.
»Heldurðu þú gætir notið skemtunarinn-
ar eins vel á eftir?«
»B!kki skil eg annað. En hvað eiga
þessar spurningar annars að þýða? Eg veit
fyrir vfst, að engin kunningjakona m í n
skrifar mér svona bréf. Og svo ætla eg
að vona, að þú verðir ekki það fffl, að
fara að neita sjálfri þér um þessa einu
skemtun, sem þú hefir átt kost á í vetur«.