Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Síða 34

34
barn í hug hennar. Oft hafði hún hlýtt á
frásögur um þ a ð barn, frá sér numin af
gleði og lotningu. Allar þær sögur ruddu
sér nú til rúms í hjarta hennar. Henni
urðu þær svo ljósar. Hún sá greinilega
alt, er þær höfðu að geyma. Hún sá barn-
ið í jötunni 1 Betlehem, svo undurlítið og
veikburða, en þó æðri allri hátign. Hug-
ur hennar fyltist ósegjanlegri lotning; hann
laut í anda hinum nýborna konungi kon-
unganna; hann kraup við jötuna og fyltist
friði og fögnuði jólanna. Hún fann að
jólin voru komin. Þau voru komin inn í
litlu, lágu stofuna. Næturþögnin sjálf varð
að heilögum hljómi, gleðiþrungnu jólaljóði,
dýrðarsöngur um höfund jólanna. Það voru
friðarómar, fullir af fögnuði eilífs lífs. Hún
fann það, að hún stóð augliti til auglitis,
við jólabarnið Jesúm Krist,
Hann rétti að honum titrandi hendur í
lofgjörð og bæn. Hún fann, að það var
hann, sem einn gat gefið gleðileg jól,
og sem hafði nú sent geisla af jóladýrðinni
sinni inn í hug hennar og hjarta, inn f
fátæklega hreysið, að sjúkrabeði barnsins,
til örþreyttu móðurinnar.
Það var hljótt í hjarta hennar, sem var
fult af himneskri gleði og sælu; hún vissi
nú að sönn jólagleði býr hvergi annarsstað-
ar en þar, sem Jesú er viðtaka veitt.
Þeirri jólanótt gleymdi hún aldrei, né hinu,
hve Anna var glöð og þakklát fyrir Iangan