Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Page 41

41
væri lær um að búa við bág kjör.
En livað áttu þeir til bragðs að
taka? Þeir gátu þó ekki tekið hana
frá manni sínum. Ef þeir hefðu
getað verið vissir um, að sá styrkur,
sem þeir veittu henni, hefði ekki
komist í hendurnar á honum, þá
liefðu verið margar hendur á lofti
lil að hjálpa henni, en honum vildu
þeir ekki gera nokkurt hagræði fram-
ar; svo skutu þeir sér undan, hver
á fætur öðrum, og endirinn varð sá,
að móðir Arthúrs varð að flýja til
sonar sins með öll sín áhyggjuefni.
»Þú hefir ávalt verið huggun mín«,
skrifaði hún, »og oft heíi eg verið
kominn á fremsta hlunn með að
segja þér alla söguna, eins og hún
hefir gengið, því altaf versnar. En
svo komu bréfin þín, full af barns-
legri gleði, og þá hatði eg ekki brjósl
á þvi, að svifta þig þeirri gleði, með
þvi að varpa þeirri byrði á þig, sem
jafnvel reyndustu guðsbörnum yrði
ofvaxið að bera; en nú ertu með
elju og ástundun kominn að því
marki, sem þú hefur sett þér, og
ekki annað að sjá, en að þú eigir
góða framtíð í vændum, og þess-