Jólabók Bjarma - 24.12.1912, Page 49

49
um l'anst það, sem nú var eftir al'
skuldinni ligg.ja miklu þyngra á sér
en öll upphæðin hafði gjört, þegar
hann IVrst tól< að sér að greiða hana,
því þá var hann i blóma æskunn-
ar, öruggur og ókvíðinn,
Árslaunin hans voru lítil, og heils-
an var fárin að hila; hann hal’ði
orðið að liælta kenslunni og leita
fyrir sér um aðra stöðu, þar sem
liann gæti fengið meiri livíld og
safnað nýjum kröftum lil nýrra
starla. —
það skíðlogaði í ofninum, og
glampa hrá um herbergið; hann sal
lyrii' Iraman ofninn, og hugsaði og
liugsaði, þangað lil hann andvarp-
aði:
»Er eg mig þreyttan liugsað hefi
um liugsun þína, guð, cg spyr«.
»Eg hel' reilt mig á drottin, og
eg mun halda álram að reiða mig
á hann, því að drottinn er mér »eilíft
bjarg«. Þessi orð hljómuðu i djúpi
hjárta hans, blítt og innilega, og
hann i'ann að svarið kom: »Jeg mun
engan veginn sleppa þér né yfirgeia
þig«.
3