Iðunn - 01.01.1884, Blaðsíða 37

Iðunn - 01.01.1884, Blaðsíða 37
Sigrún á Sunnuhvoli 31 ton yfir í litla garðinn, sem Sigrún átti; garðrinn lá beint undir loitglugganura á öðrum gaflinum, ein- 'nitt þeim glugganum, sem Sigrún svaf við. Hann litaðist um og hlustaði, en alt var hljótt. Hann skygndist um í garðinum eftir verkfærum, og það stóð heima, hann fann þar bæði spaða og kvísl. það Hafði verið byrjað að stinga upp beð ; það hafði ekki verið búinn nema lítill blettr og í hann höfðu þegar Verið sett tvö blóm, líklega til að sjá, hvernig þau færu. »Htm hefir þreyzt, vesalingrinn, og hefir hætt við það,« hugsaði hann með sér; nþetta er líka karl- öiannsverk,« hugsaði hann enn fremr, og tók þegar til starfa; hann fann ekki ið minsta til svefns, og fanst hann aldrei hafa unnið svo létt verk á æfi sinni. Hann mundi glögt, hvernig átti að setja blóm- in, hann mundi líka eftir garðinum prestsins og gætti þess, að alt stæði heima. Nóttin leið; hann tók ekki eftir því. Hann gaf sér varla eins augnabliks kvíldarstund og stakk upp alt beðið, setti niðr blóm- m, flutti sum til aftr, svo þau skyldu fara enn betr °g alt verða sem fegrst, og af og til rendi hann horn- a-uga upp í loftgluggann, til að gæta að, hvort nokkur yrði sín var. En hvorki þar né aunarsstaðar varð Hann nokkurs var, og ekki heyrði liann svo mikið gem hund gelta, fyrr en haninn fór að gala og vakti skógarfuglana, sem settust þá upp hver á fætr öðr- ^m, til að syngja sinn morgunsálm. Meðan hann stóð þarna og var að sópa moldinni upp að rótum Hlómanna, komu lionum í hug öll þau æfintýri, sem úslákr hafði sagt honum, og mintist hann þess, að Hann eitt sinn hafði trúað því, að alt væri fult af ti’öllum og álfum á Sunnuhvoli. Ilann leit upp í loftgluggann og brosti með sjálfum sér að því, hvað
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Iðunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn
https://timarit.is/publication/441

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.