Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1915, Blaðsíða 23

ÍÐUNN]
Colomba.
117
Lengra náðu ekki óskir hans. Og enda þólt lion-
um í þessu augnabliki lieíði doltið það í liug að
leita til ásla við hana, þá hefði liann bæll þá hugs-
un niður hjá sjer af aleíli.
Colomba nálgaðist. Og þar eð hann óttaðisl það
enn, að hún kynni að taka á rás, reis Anlonio upp
með hinni mestu gætni og sagði eins blítt og liann
gat: »— Golt kvöld, Colomba; þú ætlar þá að hressa
þig ofurlítið á góða loftinu?«
»Nú, eruð þér þarna, herra Azar? Hvað liaíið þér
fyrir stafni?« sagði hún liátt og ófeimið.
»Eg beið þín«, svaraði liann hugaðri.
»En ég kern ekki yðar vegna«.
»IJað veil ég; en úr því þú erl nú einu sinni kom-
in, þá getum við masað saman ofurlítið. Hvað hefir
pabbi þinn fyrir stafni?«
»Hvað kemur yður það við; eruð þér hræddur?«
»Nei; en ég vil ekki, að þú hafir nein óþægindi
af þessu. Hvað ætli ég að hræðasl?«
»Góða nótt«, sagði lrún og lél eins og hún ætlaði
að fara.
En þá stökk Antonío úl yfir garðinn, tók í hend-
ina á henni og neyddi hana til þess að setjast hjá sér.
Ilún hafði brugðið hinum sardóniska hárlinda um
höfuð sér. Og andlit liennar var nú ákaílega fölt.
Antonío virti liana fyrir sér og honum fanst eins og
hann hcfði séð höfuð mjög svipað þessu einu sinni
áður. En — hvar? og hve nær? — I5að mundi liann
ekki.
»Af hverju skelfurðu, Colomba?« spurði hann, en
varð um leið sjálfum órólt. »Ertu lirædd? Þú veitst
þó, að mér þykir svo vænt um þig«,
En í sömu svifum liugsaði liann með sjálfum sér:
Hvers vegtia er ég nú að segja henni þetta? Og til
hvers? Hví er ég nú að trufla sáiarró hennar eða
öllu heldur að ginna liana?