Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Qupperneq 35

íöUNN'i Dvöl mín meðal Eskimóa. 277
Kskimóa við Colville-fljótið og komu til Oliktok-
þorpsins 14. júlí og til Flaxmans-eyjar 5. ág., en til
Herschels-eyjar 18. ág. Með »Karlúk«, hvalveiðaskipi,
sigldi Vilhj. á stað til Kap Bathurst og varð að skilja
<lr. Anderson eftir, sem þá var ókominn að vestan
með Ieifar af farangrinum, en skifti um skip og fór
«1 Kap Parry, 25 d. milum auslur af Kap Bathurst,
sem er austasta bygð hvítra manna og hálfsiðaðra
Eskimóa nú á tímum. Peir fóru þá þegar að finna
ýmsar leifar, er báru vott um, að mannabygðir hefðu
Verið þar ekki alls fyrir löngu (um 1840 getur Vilhj.
sér til) bæði niður við ströndina og á bæðunum hring-
inn í kring (bls. 123). Þeir böfðu nú viðdvöl nokkra
' Eangton-vik i suðausturhorni Franklínsílóa og þar
skaut Vilhj. hinn fyrsta grábjörn fursus arctos rich-
QrdsoniJ, sem er mjög sjaldgæf bjarnartegund, og
<legi siðar fann hann hið mikla Hortonfljót, sem
er á stærð við Hudson-fljótið. En nú byrjuðu örðug-
ieikarnir. Nú var koininn miður vetur og Anderson,
sem var kominn, en hafði farið að sækja vislir niður
að ströndinni, ókominn, en engin veiði í tjaldstað og
horfur á, að eitthvert slys hefði hent Anderson, en
þeir feitmetislausir, sem þó ekki varð lifað án svo
oorðarlega, og þannig hélst þelta fram til 10. jan. 1910.
f*á barst þeim nokkuð sel-lýsi með þrem Eskimóum.
^á fóru þeir að leita að Anderson. Hann og einn
tylgdarmaður hans höfðu þá fengið lungnabólgu og
lágu
rúmfastir í skýlinu frammi við ströndina á
^arryhöfða. — Par og síðar fékk Vilhj. sönnur fyrir
^ratvishi Eskimóa og Indiana, sem er í því fólgin’,
að fara altaf í sporin sín, hversu mikill sem krókur-
inn er, ef þeir eru á ókunnum slöðum (bls. 148).
^lnstinktw þeirra eru engu lleiri en vor hvítra manna
°8 þeir hvorki betur né ver gefnir en vér svona yfir-
leitt. í byrjun marz 1910 voru nú félagarnir búnir
að ná sér að mestu eftir lungnabólguna. En þá voru
•öunn IV. 1!)