Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Qupperneq 37

IÐUNN]
Dvöl min meðal Eskimóa.
279
samlegum erindum, var þeim tekið með kostum og
kynjum og farið með þá heim á stöðvarnar, og þegar
reist handa þeim snjóhús og alt látið uppi við þá.
Þetta var á krossmessu 1910. Og þessir menn sögðu
Vilhjálmi af vhvítu Eskimóunum«, er byggju næst
fyrir norðan sig. En nú er bezt að Vilhj. taki sjálfur
til máls:
I.
Fyrsti dagur minn meðal hinna svonefndu Dolphin
og Union Straits Eskimóa var sá dagur í öllu líti
mínu, sem ég hafði hugsað til með niestri eftirvænt-
ingu, því að hann bar mig, sem hafði lagt stund á
mannfræði og þó sérstaklega á það að kynnast frum-
þjóðunum, til þjóðar löngu liðinna tíða. Conneclicut-
ínaðurinu í sögu Mark Twains hafði lagst til svefns
á 19. öldinni og hvarflað aftur til tíma Artúrs kon-
nngs og kappa hans, er þeir riðu á skóga í glymj-
nndi hertýgjum, til þess að bjarga fögrum frúm. Við,
sem alls ekki höfðum lagst til svefns, stikuðum svo
að segja út úr tuttugustu öldinni inn í land, sem
iiseði að menningu og andlegu atgervi var löngu á
nndan tímum Artúrs konungs. Fessir menn voru
ekki einu sinni líkir þeim, sem Cæsar hafði hitt fyrir
sér í Gallíu eða á Brellandi; þeir líktust miklu fremur
í'jarðþjóðum þeim, sem þar höfðu verið uin það hil,
Seni verið var að ,byggja fyrstu pýramidurnar á
^gyptalandi. Að menn þessir skyldu byggja sama
meginland og vér, með hinum mannmörgu borgum
vorum, var tímavilla, er samsvaraði einum tíu þús-
nndum ára í andlegri og veraldlegri menningu. Þeir
otluðu sér viðurværis með vopnum steinaldarmanna
°g þarna hugsuðu þeir sínar fáu barnslegu hugsanir
°8 Hfðu þeir hinu áhættusama og eríiða lííi sínu á
likan hátt og ég gat hugsað mér, að þeir forfeður
v°rir hefðu lifað, er vér stöku sinnum finnum beinin
*19