Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1919, Qupperneq 76

318
Ritsjá.
[ iðunn
grýtt og krókótt leiðin löng
liggur að fjallabaki.
— Finn ég svala kvelds á kinn,
komið að röðulsetri —
þá hefi ég síðsla sönginn minn
sungið á þessum vetri.
III.
Enginn maður á mér sér,
inn þegar blæða sárin;
hefi ég lært að harka’ af mér
og hlæja gegnum tárin.
Pröstur.
Ritsj á.
Dr. Björn Bjarnason frá Viðfirði: Nýyrði. Fyrirlestur
íluttur i V. F. í. 30. okt. 1918.
Allir þeir, sem íslenzku máli unná, ættu að útvega scr
þenna fyrirlestur, sem prentaður er í Tímariti Verkfræð-
ingafclagsins. Hann er bæði fróðlegur og- skemtilega skrif-
aður, ræðir um tunguna og þróun hennar, orðaforða
hennar, þýðingarbrigði lians og síðasl en ekki sízt um ný'
gjörvinga. En þar bendir liann á ýmsar liættur, er orðið
geti málinu til miska, svo sem þær að vera ol’ fljótur á ser
með að búa til nýyrði, eða hrúga saman fjölda orða til aö
tákna sama hlutinn, óþarfa samsetningar eða langmæli o.
m. fl. Um orðasmiðina segir hann: — »hvert sinn, er þa
vanhagar um orð, gripa þeir til þeirra örþrifaráða að
smíða nýyrði, livaða pennaglópur sem í hlut á; varpa jafn-