Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1926, Side 81

JÐUNN
Alþjóðabandalagið.
159
febrúar 1925, að Þjóðverjar, sem Frakkar af eðlilegum
ástæðum óttuðust manna mest, buðu Belgjum og Frökk-
um öryggissamninga um vesturlandamærin. Saga þess
máls er löng —■ tilboði Þjóðverja var tekið með tregðu
í byrjun, en endirinn varð nú samt sem áður Locarno-
samkomulagið, sem kallað hefir verið fyrsti raunverulegi
friðarsamningurinn. í Locarnosamþyktinni lofa Þjóðverjar
Frökkum og Belgjum að láta vesturlandamærin óáreitt
um allar aldir, og misklíðum um austurlandamærin skal
skotið til gerðardóms.
Nú er Alþjóðabandalagið 6 ára. Sá sem neitar því, að
það hafi unnið gott og mikið starf, veit ekki hvað hann
segir, eða fer vísvitandi með rangt mál. Það byrjaði starf
sitt meðan nærfelt öll álfan lá í sárum sínum, og alt
virtist vonlaust. Auk beinna afreka, sem um er getið í
þessu ágripi af sögu Alþjóðabandalagsins, hefir það gert
annað sjer til ágætis, sem ekki er minna um vert. Það
hefir breytt hugsunarhættinum, andrúmsloftinu i heimin-
um. Fyrir styrjöldina sátu menn á svikráðum hverir við
aðra, himininn var þrunginn af duldum prettum, undir-
ferli og ískaldri slægð. Nú er bjartara í veðri, loftið er
hreinna og hlýrra. Þetta er Alþjóðabandalaginu að þakka.
Aður voru launsamningar og hjúpað ráðabrugg algengt.
Alþjóðabandalagið er opið þing allra þjóða, sem í því
vilja vera. Þar er ekki farið í felur með neitt — hrein-
skilnin er sett í æðsta sess. Fyrir styrjöldina voru smá-
ríkin oft skutulsveinar stórveldanna. Nú sitja smáir og
stórir við sama borð, þótt enn sje að vísu nokkur grein-
armunur gerður. Aður stóð lítilmagninn einn síns liðs,
en nú er allsherjar fimtardómur settur, og þangað getur
hver og einn skotið málum sínum. Gallar eru á Alþjóða-
bandalaginu, enda ekki hægt að vænta þess, að slík