Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1931, Blaðsíða 45

IÐUNN
Islenzk kirkja og trúarbrögð.
39
þykist ekki þurfa að gefa neina skýringu á því, hvers
vegna ég tel sérhverjum presti það skylt að vinna að
þvi að uppræta j>ær leifar, sem enn er að finna af trú
á höfuðiærdöma kristninnar og livaða trúarbragðakerfi,
sem vera skal. Þá kröfu verður að gera til jreirra, svo
framarlega sem j)eir vilja 1 íta á sig sem inenningar-
frömuði samtíðarinnar, svo sem verið háfa menn þeirr-
ar stéttar á hverri tíð. Trúarlærdómar, sem ekki liafa
sér til gil'dis annað en að vera margra alda viöurkend
sannindi, stríða eigi að eins á móti grundvallaratriðuan
nútimavisinda, heldur eru einnig i hreinni andstööu við
þær kröfur, sem gera verður til sérhverrar Jreirrar veru,
sem telja á skynsemi gædda. Þeir hljóta alt af í insta
eðli sínu að vera andstæðir hvorutveggja jafnt, við-
leitni til rökréttrar hugsunar og vísindalegra rannsókna.
En þótt sjálfar kenningar hinna kristnu trúarbragða
séu að miklu útdauðar með þjóðdnni, þá er hugar-
stefna sú, er kristnin hefir alið, enn allmikið ríkjandi
og þrös.kuldur í vegi þeirra hugsjóna, sem nútíminn eÞ
ur háleitastar. Höfuðeinkenni |)ess sálarlífs, sem mótast
hefir af hinurn kristnu trúarbrögðum, er tilfinning van-
máttar og takmarkalaus auðmýkt gagnvart utan aö
komandi drottinvaldi. Kristindómurinn hefir kent mönn-
um að líta á lífsbölið sem óhjákvæmi.legt og að mað-
urinn eigi ekki skilið neitt annað en hörmungar, sök-
um syndar sinnar og ófullkomleika, og beri honum
því að taka við sérhverjum ljósgeisla sem óverðskuld-
aðri náð, er byggist á takmarkalausum kærleika guðs.
Hann hefir kent mönnum auömýkt og þolgæði í hörm-
ungunum og þakklæti fyrir sérhverja stund, er eitthvað
hefir rofað til.
Líklegt er, að á næstu árum harðni barátta um j)aö
hér á landi, hvort kirkjan verði af nýju gerð að trúar-