Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1931, Blaðsíða 95

IÐUNN
Bækur 1930.
89
Kveður i runni heitir ein ljóðabókin, eftir Sigríði
Einars frá Munaðarnesi. Yrkir hún bæði í stuðluðu máli og
sundurlausu. Fátt fann ég þar þess, að vert væri eftirtekt-
ar. Það bezta í bókinni eru nokkrar þýðingar eftir norska
skáldið. Sigbjörn Obstfelder — ef sá mikli sveimhugi og
draumvingull á þá nokkurt erindi lengur til nútíðarmanna.
Þá hefir ein ljóðabókin komið vestan um haf: Gaman
og alvara eftir Guttorm J. Guttormsson. Er það ínikið
safn, um tvö hundruð kvæði talsins. Þessi höf. hefir flaskað
á því að taka of margt upp í safn sitt; hygg ég, að hann
myndi hafa staðið sig við að sleppa helmingi kvæðanna.
Annars er Guttormur skáld gott, og munu ekki aðrir landar
vestra kveða lietur en hann, síðan Stephan G. Stephansson
leið. Er raunar merkilegt, að þessi maður skuli rita bækur
á íslenzku, þar sem hann er fæddur vestan hafs og hefir
liklega aldrei island séð, þótt af íslenzku bergi sé hrotinm
Er og nokkuð annarlegur blær yfir ljóðum hans, sem mun
stafa af áhrifum hins framandi umhverfis, en yfirleitt hefir
hann íslenzkuna á valdi sínu, er orðhagur, myndaúðugur og
kjmgimagnaður þar, sem honum tekst bezt. Róttækur er
hann í skoðunum og ádeilinn, er því er að skifta. 1 lionum
er líka rík æð af glettni og hæðni, og sumar gamanvisur
hans eru svo smellnar, að þar gefur hann K. N. ekkert eftir.
Eftirhreytur frá ljóðaflóði fyrra árs eru Geislabrot
Hjdlmars Þorsteinssonar frá Hofi og Ljóðmál Richards
Beck. Þeim vil ég báðum skipa í flokk hagyrðinga — i
gamalli og góðri merkingu orðsins — fremur en skálda.
Hjálmar er alþýðumaðurinn, sem getur kastað fram góðum
stökum, en fatast listin, þegar hann yrkir lengri kvæði-
Hichard Beck á víðari sjónhring og er betur að sér í iðn-
inni og mörg kvæði hans því með fáguðu handbragði hins
mentaða heimsmanns. En hefði hann ekki gengið menta-
veginn og orðið ágætur fræðimaður og virðulegur prófess-
°r við virðulegan háskóla i Vesturheinii, þá væri hann
sennilega héraðskunnur hagyrðingur, sem léti hendingar
fjúka við öll möguleg og ómöguleg tækifæri. Og úr því að
hann er nú kominn á þessa grænu grein, er það nærri
furða, að hann skuli leggja sig niður við að yrkja róman-
tisk smákvæði, sem tugir ungra manna eða jafnvel hundruð