Kirkjuritið - 01.01.1936, Qupperneq 23

Kirkjuritið. Samstarf ])resta og leikmanna.
17
inga að kirkjunni. Að ósi skal á stemma. Unglingar eru
næmir fyrir öllum áhrifum. Það skiftir því miklu, að
hugur þeirra heinist i rétta og holla átt, og prestarnir
geta mikið hjálpað heimilunum í því efni. Tíðar liús-
vitjanir og nákvæmt eftirlit presta með kenslu barna i
kristnum fræðum geta komið hér að góðu haldi. I þessu
sambandi vil ég benda á, að það á að vera heilög' skylda
allra presta og annara kristindómsvina, að taka hönd-
um saman um það, að þeir menn verði eigi látnir fást
við uppfræðslu barna, sem vitað er um að játa þá trú
sína, að enginn Guð sé til, en Jiess munu dæmi, að slík-
ir menn séu starfandi innan kelinarastéttarinnar. Þá
þurfa prestarnir að vera opnir fyrir nýjungum og tivers-
konar félagsskap, sem komið getur kirkjunni að gagni.
í þvi sambandi vil ég nefna kirkjuvinafélög, kristileg' fé-
lög ungra mánna og kvenna og félagsskap skáta. Allur
þessi félagsskapur er, að ég liygg, grundvallaður á trú og
siðgæði. Það mundi áreiðanlega koma fjör í safnaðarlíf-
ið, ef einliver slíkur félagsskapur væri starfandi í hverju
prestakalli, þá teldi ég mikið unnið til eflingar safnaðar-
og' trúarlifi í landinu. Og nú vil ég spyrja: Gætu presl-
ar vorir ekki t)eitt sér fyrir stofnun félagsskapar i
þessa átt? íslenzka þjóðin á enn svo marga ágætis og
áliugamenn innan prestastéttarinnar, að ég vil fullyrða,
að slíkum félagsskap væri hezt borgið undir forustu
þeirra. Og ])restar þurfa ekki að hera kinnroða fyrir
það, að heita sér fyrir félagsskap, sem er bygður á trú
og siðgæði. Beztu og mikilhæfustu menn hverrar þjóð-
ar telja sér sæmd í þvi að vera brautryðjendur þess
félagsskapai’, sem miðar að þvi að gera mennina hetri
á einhvei'n hátt.
Þótl ég liafi hér hent á nokkur atriði viðvikjandi
starfi presta, sem mér virðist að orðið gætu til eflingar
kirkju- og' safnaðai'lífi, má enginn skilja orð mín svo,
a'ð ég telji þá sérstaklega eiga sök á þvi, hvernig komið'
ei', né að ég' ætli þeim einum a'ð hæla úr ástandinu.