Kirkjuritið - 01.12.1940, Síða 24

346
G. F.: Séra Magnús Helgason. Nóv.—Des.
Fetaði jafnt um forna og' nýja vegi,
fráhverfur þeim, sem leggja stund á gum,
kjölfestu maður, kafari í perlu-legi,
kveldglæður virti jafnt og morgunbrum.
*
Þeim vildi’ eg fylgja þjóðmæring úr hlaði,
það get ég ekki — staddur nærri kör.
Þar var mér fremri dagur geislum-glaði,
gerði hann Magnús út í heiman-för.
Sá ég hann yf’r í sólarglaðan fara.
Söng um hann kveldblær fögur erfiljóð.
Ókleift var mér aftanglóð að skara —
álengdar hak við sjálfan mig ég stóð . . .
Hjörtu og augu lielgir verða dómar
iiertoga Krists, er hera friðarskjöld.
Brjóstvörnin sú í birtu skærri ljómar,
hjarma, sem varir fram á alda-kvöld.
Guðmiindur Friðjónsson.