Kirkjuritið - 01.12.1949, Síða 68

322
KIRKJURITIÐ
En þegar krafturinn af himni sameinast, blessandi,
krafti jarðar, þá fer eins og stendur í einum Davíðs sálma:
Elska og trúfesti mætast,
réttlæti og friður kyssast.
Trúfesti sprettur upp af jörðinni
og réttlæti niður af himni.
Þá gefur Drottinn gæði,
og land vort veitir afurðir sínar.
Ungmennafélagsskapur frænda okkar Norðmanna og
okkar sjálfra Islendinga reis vígður kraftinum að ofan,
eldmóði heilagra hugsjóna. Þess vegna hafa störfin orðið
mikil og giftudrjúg.
Við reiknum afl fossanna og hveraorkuna og aðra orku
efnisins í milljónum hestafla. en hvað er allur sá kraftur
samt hjá ómælanda krafti himinsins?
Sá kraftur gaf sálmaskáldinu góða í Saurbæ það að
geta kveikt ljós í hverju býli Islands og á hverju fari frá
innstu heiðum til yztu miða, ljós er hafa lýst þrjár aldir og
munu lýsa um öll ókomin ár.
Sá kraftur varð óþrotleg heilsulind. Hann gaf þjóðinni
þrek að standast lífsbaráttuna. Hann létti störfin og stritið
um langnætti vetrarins og gaf fátækum gleðileg jól. Hann
lét vaxa Ijúfari gróður en suðræn aldin — beztu blómin
í brjóstum, sem að geta fundið til. Hann gaf okkur mestu
vormennina og brautryðjendurna: Eggert Ólafsson, Bald-
vin Einarsson, Bjama Thorarensen, Jónas Hallgrímsson,
Tómas Sæmundsson, Jón Sigurðsson, Matthías Jochums-
son. Himneskur andi hrærði svo hjörtu þeirra, að ómur-
inn mun lifa um aldir alda í íslenzkri þjóðarsál.
Ungmennafélagar og íslenzkur æskulýður. Gefizt þessum
krafti á vald til sigurs í landnáminu mikla framundan.
Tryggið þannig gæfu Islands og ykkar sjálfra við alefling
andans og athöfn þarfa.
Eins og litrófið felst í sólargeislanum, þannig býr allt,