Kirkjuritið - 01.04.1951, Qupperneq 72

162
KIRKJURITIÐ
næstu eru sama sem ekkert skýrðar. Næsti texti, bls.
171, 1. 4nn er Jóh. 6:1—14 sæmilega hreinn texti og er
períkópan svo til öll. Bls. 171, 1. 27 byrjar Jóh. 8:46. Er
það guðspjall þá fyllt nú með viðbótinni úr AM 667. 4to,
fragm. XIX bl. 2. r. Fæst með því móti períkópan öll að
undanteknum tveim síðustu versunum, v. 58n. Þessi þrjú
guðspjöll gefa engar sérstakar bendingar um frumupp-
runa.
Sé hins vegar fjórða guðspjallið athugað, bls. 172, 1. 1>
og viðbótin bl. 2. v., þá gefur það tilefni til ýmsra heila-
brota. Síra Þorvaldur vísar til þess eins og það væri Matt.
26:2nn, Leifar bls. 201, sbr. þó bls. XI. Að vísu er það guð-
spjall þekkt nokkuð snemma sem períkópa, en aðallega
frá seinni hluta miðalda eða þá skömmu eftir siðbót.
(Pamelius Matt. 26:2nn, Baluzius Matt. 26:2—27:66). 1
homiliarium Karls mikla er guðspjallið Matt. 21:1—9. En
guðspjallstextinn, sem hér er um að ræða, er einkenni-
lega samsettur. Undirstaðan, eða frumtextinn, virðist vera
Jóh. 12:lnn, sem svo hefir verið lagaður til eftir hlið-
stæðunum Matt. 26. og Mark. 14., Matt. 21. og Mark. H-
Miðað við fyrsta guðspjallið, Lúk. ll:14nn, þá gæti hér
verið um einhverja ,harmóníu‘ að ræða. Hitt þykir méi’
líklegra, að textinn hafi í fyrstu verið Jóh. 12:lnn, en
honum seinna breytt til samræmis við aðrar períkóparaðir-
Er það um leið nokkur skýring að benda til hinna guð-
spjallanna, Jóh. 6. og 8., sem eru hér um bil hreinir textar
guðspjallaritsins. Þeir textar eru einmitt sameiginlegir
öllum períkóparöðum vestrænum. Rúm er varla til
rökræða þetta nánar hér. En þeir, sem hug hafa á, gaetu
borið umrædda texta saman.
En sé athugasemd þessi rétt, þá styðst hin upphaflega
períkóparöð við það kerfi, sem kennt er við Neapel, en
er samkvæmt notkun sinni gallíkanskt. Þessi períkópa er
sérkennileg fyrir gallíkönsku kirkjuna og reyndar einnig
fyrir þá grísk-orþódoxu.
Þá gerir sú spurning vart við sig, hvort ekki megi gera