Kirkjuritið - 01.05.1957, Blaðsíða 14

204
KIRKJXTRITIÐ
sagði um hana: „Hún hefir verið sem Ijósfljót um myrkviði
hugarlancla minna.“
Þetta er mikilsverður vitnisburður og ábending, einnig fyrir
oss hin, sem bæði heyrum og sjáum.
Óhæí skriffmnska.
Eitt er það atriði í sambandi við embættisfærslu presta, sem
hefir lengi vakið mér furðu, virðist ekki eiga neinn rétt á sér
heldur vera til ills, og auðvelt ætti að vera að kippa strax í
lag. Þetta er í sambandi við barnsfæðingar. Yfirsetukonur fá
í hendur prentuð eyðublöð úr sterkum pappa, sem þolir bæði
langa gei'mslu og illa meðferð. Á eyðublað þetta færa þær
síðan margs konar upplýsingar um barnsburðinn, og senda því
næst prestunum. Prestarnir færa flestar, en þó ekki allar,
upplýsingar þessar inn í bækur sínar. — Skrifa það sama
á önnur eyðublöð, sem þeir svo senda hagstofunni á sín-
um tíma. Sams konar upplýsingar endurrita þeir við skímina,
sé barnið skírt eftir að fæðingarskýrslan fer frá prestinum, eða
af öðrum presti en færði fæðingarskýrsluna. Vera má, að þörf
sé á því í vissum tilfellum, en mætti oft sparast. Hitt virðist
mér alveg einsýnt, að fæðingarskýrsla prestsins sé með öllu
óþörf. Vitanlega eiga þeir að senda hagstofunni ljósmóður-
skýrsluna eftir að hún hefir verið innfærð. Við þetta sparast
pappír og skriftir. Þar að auki tryggir það öruggari færslu.
Ljósmóðurskýrslan er grundvallarskrá, og komið getur fyrir að
endurritun hennar misritist hjá prestunum. Þess vegna er hag-
stofan betur komin, ef hún fær hana. Ég beini því til hlutað-
eigandi aðila, að þessu verði kippt sem allra fyrst í Iag. Nema
sýnt sé fram á með skýrum rökum, að eitthvað sé því til fyrir-
stöðu.
En skykli ekki ýmislegt fleira vera hliðstætt þessu í þjóðfélagi
voru? Margir kvarta að minnsta kosti yfir því, hve oft gangi
seint afgreiðsla mála, jafnvel þó smá séu. Og stundum getur
drátturinn orðið dýr.