Kirkjuritið - 01.04.1965, Qupperneq 33

IvIltKjUlUTIl)
223
uÖ troð'a í menn kristindómi né Jivinga menn lil lians, lieldur
eiga þeir að fylgja lionum af fúsum vilja ...
— Eins og í þeim löndum, þar sem sendimenn kirkjunnar
eru að verki?
—- Nei, alls ekki! Mikið af trúboðsstarfinu er algjörlega for-
kastanlegt. Þegar maður hugsar til þess hvernig trúboðarnir
Hiargir liafa lagt net sín, þarf engan að undra, þótt aðeins liafi
homið dauðir fiskar upp í þeim. Drottinn má sannarlega líða
fyrir margt hér á jörðu.
'— Gjörið svo vel að skýra þetta nánar?
'— Ég lief til dæmis átt tal við marga í Afríku, sem urðu að
fáta skírast til að fá að ganga í trúboðsskóla — það var hlátt
áfrain inntökuskilyrði. Hvert leiðir þetta? Aftur á móti lief
eg aldrei orðið vör við einlægara trúarlíf en á ferðum mínum í
Rússlandi.
'— Hver er yðar æðsta ósk, Ulla Ryum?
'— Að menn verði umburðarlyndari og þyki ögn vænna hver
l,ni annan. Ég vildi gjarnan styðja að því, ef ég gæti.
Sarvig, f. 1921------
Hvaða augum lítið þér á nútíðarmanninn?
'—- Með örfáum undantekningum er ástandið þannig, að vér
erum ekki aðeins nútíðarmenn í þeim skilningi að vera menn-
n,garlega rótlausir, heldur börn kynslóðar, sem líka var menn-
iugarlega rótlaus og lifði í andstöðu við leifar þeirrar menn-
rugar, sem kirkjan er liáð.
— Getur kristindómur þrifizt og haft áhrif utan kirkjunnar?
~~ Ég álít að kristindómurimi verði nú á límuni að þrífast
utan kirkjunnar.
— Hvernig eigum við að lesa Bihlíuna nú á dögum?
— Dæmið stendur nú svo einkénnilega, að ég hef sjálfur skrif-
•‘ð hók, sem nefnist: „Myndir guðspjallanna . ..“ Ég er þeirrar
skoðunar, að svo fremi að menn standi á einhverju fomu menn-
uigarstigi, eins og í andrúmslofti þjóðkirkjunnar — en dæmi
Pess eru sögð vera til, t. d. í sambandi við lýðháskólana úti á
andi — verði menn að lesa N. T. með fullum skilningi á sér-
sluðu þess til G. T., þótt kirkjan leggi það líka til grundvallar.