Kirkjuritið - 01.01.1967, Blaðsíða 40

34
KIRKJURITID
komnar. Fyrir þeim hljótum við einnig að liafa áliuga. Stöðugt
er eittlivað að gerast í liiuum erlenda lieimi á því sviði sem
kirkjufólk hér í landi lætur sig varða. En láti Kirkjuritið það
mál ekki til sín taka, er sá heimur að verulegu leyti lokaður
lesendum. nema ein og ein frétt, sem þykir það mikilvæg, að
liún nær athygli liinnar skipulögðu heimspressu.
Það er nauðsynlegt fyrir okkur að geta fylgst nieð því, seni
er að gerast í öðrum löndum. Kirkjur annarra landa vinna
margt, sem við getum lært af, livort sem við erum staðsett í
sveit eða bæ. Erlend fréttablöð og tímarit flytja mikið af slíku
efni, en það útheimtir bæði tíma og aukna starfskrafta að
vinna úr því efni og raða niður fyrir okkar lesendur. Það, sem
ritstjóri Kirkjuritsins liefir gert í þessu efni er lofsvert svo og
þeir, sem hlaupið liafa undir bagga, — eins og fréttadálkarnir
bera votl um.
Þegar við atliugum, livað fréttir eru í raun og veru í eðli
sínu, þá muuum við sjá, að á þeim liyggist t.d. Nýja-testamentið
og reyndar Biblían í lieild. Guðspjöllin eru frásagnir, fréttir
af því sem gerðist. Það er ávallt í fullu gildi að koina með
frásagnir af lífi og starfi stofnunar, sem við á máli guðfræð-
innar köllum „líkama Krists“ — Að því er hin mesta „upp-
livatning“ — svo að notað sé orð postulans, er liann hvetur
Filippímenn til að samstilla hug og lijarta í starfi kærleikans.
(Fil 2,1)
Breytingar
Þeir séra Jón Hnefill Aðalsteinsson og séra Kristján Búason
liafa dvalið að mestu erleudis undanfarin ár og liinn fyrrnefndi
horfið frá prestsskap. Hefur stjórn prestafélagsing því fengið
þá séra Heimi Steinsson og séra Pétur Sigurgeirsson til að taka
sæti þeirra í ritstjórninni.
Óhjákvæmileg liækkun liefur orðið á verði ritsins, sem enn
mun þó langt um ódýrari en öll sambærileg rit, sem gefin eru
út í landinu. Treystir stjórnin því að allir velunnarar þess
stuðli að því að afla nýrra áskrifenda.