Kirkjuritið - 01.12.1968, Page 21

KIRKJUIUTIÐ
483
og sama verndin, sem allra bíður, en það er liinn útrétti kær-
leiksarmur skaparans, sem hylur bresti og brot með náð sinni
og lætur einskis ófreistað til að sýna það. Er við sjáum þann
fórnfúsa kærleika skína í gegn jafnvel hjá dýrunum í náttúr-
unnar ríki, ætti ekki að vera torvelt að draga ályktun þess
efnis, að livílíkur muni hann þá ekki vera í fari Guðs. Kristni-
boðinn Sundar Sing segir í predikun frá atviki, sem hvatti
hann til þeirra þanka.
„Það hafði kviknað eldur í skóginum, og tók ég eftir því, að
það var einkum eitt tré, sem dró að sér atliygli mannfjöldans.
Eldurinn læsti sig liægt um stofninn, og srnátt og smátt kvikn-
aði í öllum greinunum. Þegar ég gætti betur að, kom ég auga
á lireiður uppi í trénu, og í lireiðrinu voru fjórir litlir ungar.
Indælt væri að geta bjargað fuglsungunum, en þess var eng-
inn kostur. — Móðir þeirra kom, og fýsti oss að sjá, hvernig
hún færi að hjarga ungunum. Hún settist yfir þá, og breiddi
út vængina. Eldurinn kom og kveikti í vængjunum, en móðir-
in sat kyrr.“ — (Drottinn kallar e. Sundar Sing bls. 19).
Slíkui' kœrleikur smáfugls! HvaS þá um GuSs kœrleik?
Lengra rekur liann ekki söguna, en segir:
„Þetta er lítil vera, aðeins fugl, en þessi litli fugl ber slíkan
kærleik til unganna sinna, að hann leggur líf sitt í sölumar
fyrir þá. Ég sagði við hópinn, sem liorfði á. „Úr því að slíkur
kærleikur býr í lijarta smáfugls, hve miklu meiri lilýtur þá
að vera sá kærleikur, sem skaparinn ber til þeirra, er hann
skapaði.“ (Bls. 19 og 20)
Lífið breytist við þetta ljós. — Það skiptir miklu máli,
hvemig sá liirðir er, sem við felum líf okkar. -— Hvort hann
er góður eða illur. — Eins varðar það miklu hvort við trúum
a góðan, miskunnsaman Guð eða reiðan og hefnigjaman. —
Framtíðin veltur öll á þessu, og hver líðandi stund er tæki-
færið, sem við fáum til að átta okkur.
Á þeirri stund, sem það rennur upp fyrir okkur að Guð
er hinn miskunnsami og Jesús liirðir okkar, liinn góði, -— þá
höfum við lireppt liið æðsta hnoss til að lifa frjáls eins og
hans börn við þann eina ótta að breyta út af boðum hans, ekki
þó af ótta við liann, lieldur af elsku til hans.