Kirkjuritið - 01.12.1968, Blaðsíða 14

Kirkjuritið - 01.12.1968, Blaðsíða 14
476 K I n KJ Ult I T 1 I) Haraldur las guðfræði við Hafnarliáskóla og útskrifaðist Jiaðan 29 ára. Kynnti sér síðan prestslegt starf í Jtrjá niánuði og enn var liann við framhaldsnám í Þýzkalandi og Englandi í um það bil ár. Haustið 1897 réði stjórn Hins íslenzka biblíufélags Harald til að vinna að nýrri þýðingu Gamla Testamentisins, en Halh grímur biskup hafði þá ldeypt af stokkunum endurskoðun allra hinna eldri biblíuþýðinga. Er skemmst frá því að segja, að Haraldur vann niest að þessu verki og flest það bezta, sem af því leiddi var honum að þakka. Hann var lærðastur nefndarmanna á þessu sviði og lielgaði starfinu lengstan tíma. Enginn var honum nákva'in- ari. Og aðeins Þórhallur Bjarnason, þá forstöðumaður Presta- skólans, honum viðlíka málhagur. Þótt Haraldur liefði ekki annað afrekað hefði Jietta, sein fyrst aflaði lionum orðstírs, orðið honum óbrotgjarn minnis- varði. Haraldur Níelsson var settur kennari við Prestaskólann 1909 og skipaður guðfræðiprófessor við Háskóla Islands, Jiegar hann var stofnsettur tveim árurn síðar. Hélt Jiví embætti til dánardægurs. Var tvisvar kosinn rektor. Um kennslu prófessors Haralds er aðeins einn dómur okkar, sem hennar nutum. Hún var frábær. Þekking hans var djúp- stæð og yfirgripsmikil. Ekkert skorti á skýrleikann, né vísinda- lega nákvæmni. Og Jiar, sent raunar alls staðar annars staðar var liann lifandi og gneistandi. En gætti orðalaust liæfdegs aga. Virðing lians var sjálfgefin. Hann bar svo með sér höfð- ingsháttinn. Hann og Stefán skólameistari koma mér fyrst í hug sern afburðakennarar. Báðir vöktu áhuga á efninu og komu ölhnn nemendum til góðs skilnings. Og Jieir kenndu alltaf fyrir opH' um gluggum og beindu huganum til víðsýnis og sannleiksleitai'- Þótt liáskólafræðsla Haralds væri rómuð að verðleikum °? mjög í metum höfð, vildi svo kaldhæðnislega til að hann kenndi aldrei þá námsgrein í guðfræðideildinni, sem hann sjálfur óx mest af í augum aljijóðar og sem óbeinlínis mótaði svo alla nemendur hans að prestastéttin hefur að Jiví búið i hálfa öld. Það er vafalaust hægt að telja á fingrum annarrai
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.