Kirkjuritið - 01.12.1968, Side 29

KIRKJURIHÐ 491
ur, sem fallið hafði í allniikla vanhirðu en nú er fyrirhugað
að endurreisa.
Ekki niá gleyma gróðurliúsunum miklu, sem veita mörgum
vistmönnum starfsmöguleika og eru til ómetanlegra búbóta
og lieilsugjafa.
Og einnig til munaðar. Þar er m. a. vínberja- og kaffirækt
á byrjunarstigi.
Enn eru ónefndir föndursalir, samkomusalur og bókasafn.
Þama er margt íhugunarvert og til fyrirmyndar þeim, sem
starfa að málefnum aldraðra.
Hefði ég vart trúað að slíku Grettistaki liefði verið lyft og
svo margt væri á prjónunum, ef ég Iiefði ekki gengið Jiarna
um garða.
Sjón varð sannarlega sögu ríkari.
Víst er elliheimilið Grund stórt í sniðum En meira þótti
mér samt til Áss koma.
Ekki vil ég gleyma að þakka ágætar viðtökur Gísla forstjóra
og þann fróðleik og leiðbeiningar, sem hann miðlaði okkur.
Kirkjuþingifi
stóð síðari liluta októbermánaðar. Verða tíðindi þess að bíða
næsta lieftir.
Ekki fór mikið fyrir fréttum blaðanna né lieyrðist mikið í
útvarpinu um gjörðir þess.
Samt ræddi það ýms mál, sem oft ber á góma og miklu
varða kirkjuna. Prestaskortinn, störf presta í gjörbreyttu þjóð-
félagi, leiðbeiningarstarf í kristnum fræðum, guðsþjónustum-
ar, að ógleymdu sambandi ríkis og kirkju.
Skorað var á Alþingi að taka til afgreiðslu frumvarp um
Prestakallaskipunina og Kristnisjóð. Einnig frumvarp um veit-
mgu prestakalla. Afgreitt var biskupafrumvarpið.
Því miður er eins og margir lærðir og leikir geri sér enn
(‘kki Ijóst, að hlutverk Kirkjuþingsins er ekki fyrst og fremst
að undirbúa einhverja löggjöf í hendur Alþingis. Höfuðverk-
efni þess er að ræða og taka ákvarðanir um hin innri mál.
En til J jess liefur það fullan og óskoraðan rétt. Og Jiau eru
sannarlega engu þýðingarminni en hin ytri. Kalla raunar enn
á