Kirkjuritið - 01.12.1970, Síða 22

Rjarni SigurSsson:
i
i
Skoðanamyndun
Mönnum er mikils vert að eiga orð yfir hugmyndir sínar til
að geta frekar glöggvað sig á þeim og um leið á sjálfum seT-
Eitt þeirra lieita, sem nýtur nokkurrar virðingar og mönnuD1
þykir gaman að bregða fyrir sig í viðræðu nýrra tíma, er orðið
skoðanamyndun. Og það er meira að segja svo nýtt af nálinnu
að það liefur ekki verið tekið upp í orðabók Árna Böðvars-
sonar 1963.
Skoðanamyndun er eitt þeirra iiugtaka, sem við á seinustu
árum höfum gjört okkur grein fyrir, að væri lil í mannlífinU-
Og okkur hefur jafnframt orðið ljóst, að miklu máli skipt,T,
hvernig skoðanamyndun almennings verður til. Við höfuin
Jíka áttað okkur á, að einstaklingurinn mótar ekki alitjen*
upp á eigin spýtur skoðanir sínar né velur þær, en liafna1
öðrum. Því fer víðs fjarri. Enda liafa menn einatt þegið skoð-
anir sínar af öðrum, úr ýmsum áttum; aftur á móti gleypt þ11'1
í sig misjafnlega hráar.
Staða þessa máls liefur allt í einu gjörbreyzt á seinustu
áratugum. tJtbreiðslutæki nútímans, blöð, liljóðvarp og sj°"'
varp liafa það eðli sínu samkvæmt að meginmarkmiði a
mynda og skapa skoðanir fóiksins í landinu. Og því verðiU
mönnum sífellt ijósara, hversu hrýnt er, að þessir aðilar seU
lieilhrigðir í málflutningi sínum, áróðri sínum og auglýsing3'
liröiti fyrir málstað sínum, til að sú mynd, sem þeir kalla
fram á skermi sálarlífsins sé a. m. k. meinlaus, en ekki spi^1
og afskræmandi.
Nýlega var þáttur í útvarpi, þar sem fjöldi manna va
spurður um afstöðu sína til verðstöðvunarinnar svonefnd11’
kirkjunnar og nektarmyndar þeirrar, sem sýnd er í einu kvih
myndahúsa Reykjavíkur um þessar myndir. Svör manna 11,11
nektarmvndina skáru sig nokkuð úr. Þeir, sem höfðu séð hana’