Kirkjuritið - 01.06.1975, Blaðsíða 27

aklaust. Og presturinn, sem stóð fyrir
;essu, tók fram, að menn mættu ekki
ta á þetta sem venjulegaaltarisgöngu.
" Hvað átti það að vera?
Hann sagði: Við erum að leita
^tir því á hvern hátt fólkið getur bezt
'ibeðið og tjáð sig í trúnni.
Myndirnar, sem málaðar voru á
^ggina, voru allar með trúarlegu ívafi,
~~ °9 eins söngvarnir.
t^arna var einnig sýnd indversk
^ynd, feiknarlega falleg. Þar dansaði
lndversk kona ,,Magnificat“ og söng
a 'ndverskan hátt. í þeirri mynd var
dre9ið í efa, að kristnir menn gætu
^ennt Indverjum eitt né neitt í til-
beiðsluháttum. Þar voru tekin alls kon-
ar dsemi. Og ég verð að játa, að allt
^ar t>etta mjög fallegt, ákaflega þokka-
fullt.
þá voru einnig sýndar tvær myndir
Jm hugleiöslu í þessum flokki. Þær
JOru frá BBC, og stjórnaði kaþólskur
munkur þeim. En þær misstu marks,
bvi að hann lagði höfuðáherzlu á, að
menn lokuðu augunum. Þar með var
V|tanlega ekki unnt að horfa meira á
sjonvarpið. Til hvers er að búa til sjón-
VarPsþátt, ef menn eiga að loka aug-
unum? En þetta var tiiraun.
ins hefði ég líklega átt að nefna
er framlag frá Ástralíu. Það voru eins
|.°nar hugvekjur, gerðar sem tíu aug-
þingar og stóðu í eina mínútu hver.
mr voru geysilega skemmtilegar og
Vel gerðar.
fr ^nnað þótti mér ekki merkilegt, sem
Jarn kom í þessum flokki. Að vísu var
þ dd a9æt sænsk mynd þar með. Hún
e 'Another kind of love“ og var frá
arismatísku“ hreyfingunni í Svíþjóð.
Un vor ekki leikin, heldur tekin á
geysilega fjölmennri samkomu, sem
haldin var í leikfimisal. Hún var góð,
vegna þess að hún hreif. Bænarandinn
var svo mikill, söngurinn var svo sterk-
ur og Guðs orð var boðað svo kröft-
uglega.
Kauptu Colgate tannkrem!
— Þá er komið að uppstigningar-
degi. Þá situr í forsæti Kirchenrat
Róbert Geisendorfer frá Alkirkjuráð-
inu, og sýndar eru leiknar myndir,
margar mjög vel gerðar. Sú íyrsta var
nú að vísu nokkuð langdregin, hollensk
mynd um Predikarann. Hún fór dálítio
ofan garðs og neðan, fannst mér. En
kannski var það einungis málinu að
kenna.
Bezta myndin, sem sýnd var á þeim
degi, var þýzk og hét „Unser Walter.“
Hún fjallaði um vandamál fjölskyldu
með þroskaheft barn. Að vísu nokkuð
langdregin mynd, en mjög góð. i ann-
arri þýzkri mynd var svo fjallað um
vandamál, sem þýzka kirkjan vill gjarna
draga fram í dagsljósið. Það mun sem
sé vera svo, að lítil börn séu mikið
barin þar í landi. Það hefur verið
þaggað niður, en nú er svo komið, að
lögreglan þarf að fjalla um eitt af
hverjum þúsund börnum af slíkum
sökum. Það bendir til þess, að mikið
sé um slíkar misþyrmingar, án þess
að það komi nokkurs staðar fram.
Myndin er gerð til þess að vekja at-
hygli á þessu, — mjög vel leikin, en
erfið á að horfa.
„Kennslustund í lúðrablæstri“ hét
ein myndin í þessum flokki og var frá
BBC. Hún fjallar um unga stúlku, sem
snýr sér til hjálpræðishersins og óskar
105