Kirkjuritið - 01.06.1975, Blaðsíða 59

®e’ veita þau órækan vitnisburð um,
ersu rnjög kjarnafjölskyldan finnur
1 síns eigin vanmáttar.
að, hversu staða fjölskyldunnar er
umhverfinu, varpar nýju Ijósi á
°öu einstaklinganna, sem mynda
iolskylduna, gagnvart hver öðrum.
k'nkum er ástæða til að nefna hjóna-
ndið í þessu Sambandi. Það segir
SJ^ n°kkurn veginn sjálft, að það fjöl-
ydumynstur, sem einkennir kjarna-
t°skylduna, gerir annars konar kröfur
kijúskparsáttmálans en stórfjöl-
skyldan gerði.
Bandið, sem bindur makana saman,
ekki ofið úr nándar nærri eins
^ r9urn þráðum og fyrr, þegar hjóna-
skT'^- atti ser a® undirstöðu fjöl-
haf dUl'f’ er 9reiP 'nn a vel fiest at"
^ nasvið karla og kvenna, ungra og
vi» ,na' ^töðugleiki hjónabandsins var
10 Pau
^áttum
skilyrði háður ýmsum öðrum
^Ul. en nánu tilfinningasambandi á
ábv makanna, t. d. sameiginlegri
^ rgS a umsvifamikilli búsýslu innan
^ión T Utan' ' kjarnafjölskyldunni fær
ag 9 andið hins vegar þá merkingu
ga V°ra fyrst og fremst vettvangur
. ankvaemrar ástar, þ. e. náið tilfinn-
Ug|eSarnÍ3and á milli makanna. Stöð-
skan' ' hjSnabandsins er þá að sama
i gj^' Undir því kominn, að ekki kulni
sé þ Um Þessara tilfinninga. Að þessu
ag gann'9 fari® ma m- a- ra®a af Þvf'
né tiTT astær5ur varðandi lífsafkomu,
siit ,!. fil karria, kemur í veg fyrir
ájóna iUSi<aparsattmá|ans, sa annað
hinn Ta hæSi Þeirrar skoðunar, að
ÞrostirT^t'nningalegi grundvöllur sé
ei9inleo 38 ^V' að hy99ja’ aS hiS sam'
9a áhugasvið, sem svo mjög ein-
kenndi stórfjölskylduna.er mun þrengra
í kjarnafjölskyldunni. Þetta leiðir
eðlilega af þeirri röskun á hlutverka-
skipan fjölskyldunnar, sem áður var
rædd. Fjölskyldan stendur ekki lengur
saman sem ein heild á sviðum fram-
leiðslu til lífsframfærslu, uppeldis og
afþreyingar. Áhugasviðið verður í stað
þess margskipt eftir kyni og aldri ein-
staklinganna. Húsbóndinn stundar
vinnu utan heimilis og deilir þeim
áhuga, sem starfið vekur með starfs-
félögum frekar en með fjölskyldu sinni.
Húsmóðirin að sama skapi, vinni hún
úti, enda litlar líkur á því, að hún vinni
skyld störf störfum húsbóndans. Vinni
hún einvörðungu að heimilisstörfum
eru jafnvel enn minni líkur á því, að
hin ólíku störf hennar og húsbóndans
veki gagnkvæman áhuga þeirra. Börn
og unglingar eru í sáralitlum tengsl-
um við atvinnulífið, og því eru störf
foreldra eða foreldris þeim að mestu
lokaður heimur. Þau eiga sér hins
vegar önnur áhugamál, sem foreldrar
gera sér lítið far um að skilja, og deila
því með jafnöldrum sínum. Um gamla
fólkið þarf naumast að ræða, það á
ekki samleið með kjarnafjölskyldunni
og býr annað hvort eitt sér eða á
stofnunum fyrir gamalt fólk.
Enginn vafi er á því, að þessi marg-
skipting á áhugasviði fjölskyldunnar
grefur undan samstöðu hennar sem fé-
lagslegrar einingar. Ætla má þó, að
stytting vinnutíma og um leið auknar
tómstundir efli sameiginlegt áhuga-
svið fjölskyldunnar, en á það hefur
ekki reynt að marki, enn sem komið
er.
Að lokum vil ég nefna enn eitt atriði,
sem hugsanlega veikir innbyrðis sam-
137