Kirkjuritið - 01.12.1976, Síða 16

— Þá þóttist ég vita, segir Aili og
hlær við, að þær hefðu komið mér
þetta á veg með bænum sínum. Ekkert
kemur af sjálfu sér.
Þeir sendu mig fyrst til Englands
til að læra ensku. Ég held ég hafi
verið sex vikur þar. Þar hitti ég dr.
Churcher, sem starfaði sem læknir og
kristniboði í Haifa. Hann spurði mig,
hvernig ég hygðist byrja starfið í ísra-
el. Ég sagðist verða að byrja á að
læra málið. í Jesúsalem var málaskóli
fyrir kristniboða, og kristniboðsstjórn-
in hafði ætlað mér að fara þangað, en
ég sagði honum, að ég hefði hugsað
mér að sækja nokkra fyrirlestra við
háskólann jafnframt og reyna að kom-
ast þar í kynni við stúdenta, því að ég
hefði starfað meðal stúdenta í Finn-
landi. Þá sagði hann: ,,Þér megið ekki
gera hvort tveggja, heldur annað hvort.
Við eldri kristniboðar, sem störfum í
ísrael, finnum, að við höfum ekki náð
til Gyðinganna. Það verðuraðfinnanýj-
ar leiðir. Ef þér farið á málaskólann, þá
lendið þér á sama vegi og við hin öll,
en ef þér farið til háskóians, þá er þaö
algjör nýbreytni. Nú verðið þér að
stökkva á kaf í veröld Gyðinganna. Þér
verðið að hafa svo lítið saman við
kristna menn og kristniboða að sælda
sem unnt er. Þér verðið búa meðal
Gyðinga og eignast vini yðar þar og
láta Guð svo leiða yður alla tíð. Eng-
inn getur gefið yður ráð um, hvað þér
eigið að gera, en vera má að ný leið
opnist fyrir kristniþoðið."
Þegar hann sagði þetta við mig, þrá
upp birtu innra með mér, og ég vissi,
að þetta var sú leið, sem mér var
ætluð. — Ég hafði nokkrum sinnum
áður reynt slíkt heima í Finnlandi.
Ég sagði framkvæmdastjóra kristni-
boðsfélagsins frá þessu, og hann lét
sér það vel líka. Þeir höfðu skrifað fé-
laginu, sem dr. Churcher starfaði hjá,
og beðið þá þar að afla mér landvist-
arleyfis. Forstöðumaður þeirra var
kristinn Gyðingur. En það stóð á að
landvistarleyfið fengist, og loks var ég
send til Leipzig, til Delitzschianum, til
að læra meira. Þar var kristniboðs-
skóli, sem Franz Delitzsch hafði
stofnað, til að efla kristniboð meðal
Gyðinga.
Snjór og þoiinmæði
Þegar ég lagði á stað þangað í bytJ'
un október, var nýfallinn snjór yfir ölla
Finnlandi. Skipið fór frá Helsinki, oð
ég horfði á snjóinn og hugsaði sem
svo, að snjó mundi ég ekki sjá framai'-
Og enn hlær Aili að sjálfri sér.
Hún segist hafa átt góða daga 1
Leipzig. Þar var samtímis henni karj-
maður, sem einnig var að búa sig undá
að verða kristniboði meðal Gyðinga>
en jafnframt sóttu nokkrir stúdentat
frá háskólanum í Leipzig fyrirlestra við
stofnunina. Þar voru einkum kennd
ýmis gyðingafræði, svo sem Talmúð
og Misna, og nokkuð var lesið eft|r
heimspekinga Gyðinga, t. d. Buber-
Um síðir kom svo landvistarleyfið,
og þá var haldið til Palestínu. Leiðim
lá frá Leipzig til Triest og svo þaðan
sjóleiðis til Haifa. Þangað kom Ail'
Havas 1. febrúar 1932.
— Og systir Ester Juvelius, sem
þar var til aðstoðar dr. Churcher a
sjúkrahúsinu, kom niður að höfninnl
254