Kirkjuritið - 01.12.1976, Síða 72

Kirkjuritið - 01.12.1976, Síða 72
iöor Eíjrifti. (Rödd Krists) V ♦♦♦♦♦♦♦^ ♦♦***♦♦♦ dorna (Soíon ^Jetiobnð ▲▲▲ ▲ éM7 ♦ ♦ ♦ 4 ♦ ♦ ♦ ♦ 44 ♦ ♦ ♦ 4+ ▼7 - C u e ft i o ftinaíc Eftir guSspjalliS syngur öll kirkjan trúarjátninguna á þýzku: Vér trúum allir á einn Guð. Þar á eftir kemur predikun út af guðspjalli sunnudagsins eða hátíðar- innar. Og bezt væri, ef vér hefðum þýzku postilluna fyrir allt árið, — að boðið væri, að postillur dagsins, í heild eða hluti þeirra væri lesinn fyrir fólkið, ekki einungis vegna predikar- ans, sem ekki gæti gert betur, heldur einnig til varnar gegn vingltrúarmönn- um, eins og sjá má af hómilíum við óttusöng (metten), þar sem þessu hef- ur einmitt verið þannig háttað. Þar sem ekki er fyrir hendi andlegur skiln- ingur, að Andinn sjálfur tali fyrir munn predikarans (En honum vil ég ekki setja nein takmörk með þessu. And- inn kennir reyndar betur að tala en allar postillur og hómilíur), þá endar það að lokum þannig, að sérhver predikar það, sem hann vill, og í stað guðspjallsins og útleggingar þess eru skröksögur (blaw endten) predikaðar. En ástæða þess, að vér höldum pistl- um og guðspjöllum eins og þeim er 310 raðað í postillunum, er sú, að lítið er um andríka predikara, sem hafa að gagni á valdi sínu eitthvert guðspjall- anna eða eitthvert annað rit. Eftir predikunina skal flytja opinbera umritun á Faðir vor og áminningu til þeirra, sem ætla að ganga til sakra- mentis, á eftirfarandi hátt eða einhvern annan betri: Kæru vinir í Kristi. Þar sem vér höfum safnazt hér saman í nafni Drottins til þess að taka á móti heilögum sáttmála (testament) hans, þá áminni ég yður fyrst og fremst um að hefja hjörtu yðar til Guðs til þess að biðja Faðir vor með mér eins og Kristur hefur kennt og huggunarríkt heitið bænheyrslu. Vér skulum biðja, að Guð faðir vor á himnum líti til vor vesælla barna sinna á jörðu með misk- unn og veiti oss náð, svo að hans heilaga nafn helgist meðal vor og 1 allri veröldinni fyrir hreina og rétta kenningu orðs hans og brennandi kær- leika lífs vors og að hann vilji náðar- samlegast vísa frá oss allri falskri kenningu og illu lífi, þar sem verðugt nafn hans verður fyrir lasti og smán-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.