Kirkjuritið - 01.09.1977, Qupperneq 29

hefur i-
unnar fyrir oftar ' S09u kirkj-
Vanrgg^9 sakramentið væri vanrækt.
ar á f: -S a a sakramentinu byrjar, þeg-
bandj vrj»U °ld’ 09 upphafið er í sam-
°rðin v ' . geysilegu fjölgun, sem
ur haent^ ' kirkjunr|i- Þa var ekki leng-
sónU|e a® koma við allri þeirri per-
áður fyrU sál9æzlu. sem menn fengu
feera fó^Ö'St lika n'ður að mestu að
takið fórrt"13 ' messunni. Fórnarhug-
að hjg f v,nandi. Og þess er að gæta,
ailt anna^111^1^'8^1693 tornarhu9tak er
Lúther e ^ ^að fórnarhugtak, sem
hefui- ha*a^ siast v'®- Á tíð Lúthers
vseru að Verið a|Þýðutrú, að menn
Þasrj Qiairt^^3 Guði 9fof’ sem Þeim
skuicfjr m tyrir’ e®a Þeir kvittuðu
^issfi . 6 ; ^n Þegar friðarkossinn
fjórðu öld innihald og merkingu á
ha fór þett°9 Varð aðeins frómur siður,
Ln á rrieð3 3llt að m'nnka °9 Þverra.
hver eina sai9®zlan sá svo til, að
syndir S-S 1 maður játaði ekki aðeins
hað fydr ar.fyrir Prestunum, heldur
gefmngar þá, sem hann hafði
misgert við, skipti sakramentið og
friðarkossinn raunverulega máli.
Ambrósíus kvartar yfir því, þegar á
sínum dögum, að fólk ræki ekki altaris-
sakramentið, svo að þetta hefur
snemma komið til, en það hefur geng-
ið dálítið í bylgjum í kirkjunni. Núna
finnst mér t. d., að notkun altarissakra-
mentisins muni vera í vexti um allan
heim. Ég veit ekki vel, hverjar orsak-
irnar eru, en þær eru áreiðanlega
sums staðar þessar, að hinn forni
skilningur á fórninni er aftur að ná
tökum, skilningurinn á þessu, að menn
fórna Guði lofgjörð og þakkargjörð.
Ég hef gaman af að segja frá því, að
viðhorf mitt til messunnar er núna fyrst
og fremst það, að hún er fórn. Mað-
urinn færir Guði fórn. En fórnin bygg-
ist náttúrlega á þakklætinu fyrir fyrir-
gefningu syndanna. Hún er sú mikla
gjöf Guðs í Kristi. Við henni á maður-
inn ekkert svar annað en þakkargjörð
og sjálfsfórn.
Það er gaman að einni skírdags-
predikun Lúthers. Þar gerir hann þetta
allt að fórn, og hamast svo við að
segja, að messan sé öldungis engin
syndafórn. Og það er auðvitað alveg
satt.
En það kom nú ekkert af svonalög-
uðlu til umræðu hjá okkur á fundinum
í Hveragerði.
Ég held, að lútherska kirkjan hafi
verið mjög undir skynsemdaráhrifum
kalvinistanna á nítjándu öldinni, en
mysterium, leyndardómur sakrament-
anna hafi orðið að hörfa. Þess vegna
er t. d. furðulegt, hvað Grundtvig hef-
ur í þessu efni skynjað langt fram úr
sínum tíma. Það hefur sjálfsagt eitt-
hvað legið í því, að hann var líka
187