Kirkjuritið - 01.09.1977, Page 31

verigykktin á stærstu klukkunni hefði
hann hverhond. Brot af henni hafði
var með sér vestur í Laugardal. Hún
hen 98ysile9a mikil. Það heyrðist í
einhJR VSStur á Lyngdalsheiði, segir
ers staðar.
m,ln„Þetta hefur sem sagt geymzt í
__ mælurn> en ekki skráð?
skrag á’ veit ekki til, að þetta sé
og h ’ en koibeinn sagði mér þetta,
held ann ®at rakið söguna. Það var,
þen e9 faöir hans, sem talaði við
i5 feegnITIann' ®9 Kolbeinn hefur ver-
faðir h Ur ' krin9um 1860, líklega, og
eidrj anS ha Þríátíu eða fjörutíu árum
rrtiiij er varia meira en hálf öld
söann 6lns °9 Þessa manns, sem
yuna segir.
Þf°Huni0SS ' og undir
bj6nus^fUr .^Ú ien9st af þinnar prest-
Þú sért Þár ' Þessu héraði, þótt
^e|urðu Upprunninn af Snæfellsnesi.
1 kdstni'líf3 ?6SS ®æti á nokkurn hatt
fornu fg '. her’ ar5 Þetta hérað var frá
Va99a kJ' ei9'nlega höfuðsetur og
þaJStninnar ' landinu?
^9 held er erfltt að segja um þetta.
^uSuri^nd^.. um aiit Vesturland og
fyrSta SkniJ'n?ÍSt merki um upphaf,
si9ningUm' S kristni á íslandi, t. d. í
Sem hafa i/msum helgiformúlum,
6r’ að frjs aicii2t- Og það furðulega
Sert1 G„*Kark0Ssinn ' sakramentinu,
Graiiara Jandur biskup ræðst á í
SuÖUriantjjnUm’ hann hefur haldizt á
9r’ frarn á k°^ ^estur|andi, sums stað-
Þessa öld, - 0g það í réttri
merkingu. Þá var presturinn búinn að
leggja þetta niður eftir boði Guð-
brands. — Þú manst, að hann bannar
þennan ijóta, gamla vana og kossa-
gang með ys og þys. En það hélzt
fram á þessa öld við altarisgöngur, að
menn gengu hver til annars og báðu
íyrirgefningar. Og þetta er nákvæm-
lega samkvæmt því, sem var í upp-
hafi.
— Veiztu dæmi þess hér af Suður-
landi?
— Ég veit um dæmi þessa bæði úr
Dölum og undan Eyjafjöiium.
— Já, það er merkilegt.
— Það er mjög merkilegt. Og þá er
auðsætt, að margt fleira hefur varð-
veizt, líka í hugmyndalífi trúaðs fólks.
Þegar ég t. d. kynnist ritum Ireneusar,
eitthvað töluvert kominn fram á prests-
skapartímann, þá eru þar nákvæmlega
þær trúarhugmyndir, sem mér voru
innrættar í bernsku, nákvæmlega þær,
ekkert af þessari guðfræði seinni tíma,
nema að því leyti sem hún er þeim
samhljóða. Það, sem Ireneus skrifaði
árið 200, hefur varðveizt hér nákvæm-
lega alla tíð frá upphafi kristninnar.
Svo held ég líka, að hér um Suður-
land hafi kirkjurækni og helgihald
haldizt betur en víða annars staðar.
Þetta er mál, sem er líklega orðið of
seint að rekja, en sjálfsagt mætti þó
komast að einhverju með nógu mikl-
um handritalestri og rannsókn frá fyrri
tíð.
— Ég spyr nú vegna þess, að það
hefur stundum hvarflað að mér, að
hér væru einhverjar rætur, sem aldrei
hefðu verið upprættar.
— Það er alveg áreiðanlegt, að þær
eru til.
189