Kirkjuritið - 01.09.1977, Síða 35

Bjargifi alria, borgin mín
>^ock of ages, cleft for me.
I:lkin9arinnar
bjargig , um Jesúm Krist sem
Testamentintinn’ 9ætir a,lvíða f Nýía
mentiQ a* er a sér Gamla Testa-
í Daví» ' 6Ssu ,eyti að grundvelli.
2-3. v Jðssálmum segir (18. sálmi,
bú jjí? Þ'9' Drottinn,
Þro,tinn, kb“;ramln"'
mitr mi" 09 vl9i’
bar^e^’ hellubjarg mitt,
•Einni9 seí ’6Íta hælis’
V'ki® hefnr 9'r .' 73‘ sa,mi eftir að
íu||u, þej Verið að hinum hroka-
ha|ha, 0 Sem Þurfa ekki á Guði að
Ve9ni SV0 virðast, að þeim
þe- sta vel:
a® hera en^ar hörmungar
líkami þeirra er heill og hraustur;
þeim mætir engin mæða sem öðrum
mönnum
og þeir verða eigi fyrir neinum áföllum
sem aðrir menn.
Fyrir því er hrokinn hálsfesti þeirra,
þeir eru sveipaðir ofríki eins og
yfirhöfn." (73. sálm, 4—60).
En þessir menn, sem þykjast vera
allt af sjálfum sér, eru ekkert frammi
fyrir Guði: Er sálmaskáldið kemur
fram fyrir Guð í helgidómi hans og
virðir fyrir sér örlög þessara manna
í Ijósinu frá honum, sér hann, að þeir
ganga á sleipri jörð og falla í rústir:
,,Hversu sviplega eru þeir orðnir
að auðn,
eru liðnir undir lok . .
(19. v.)
193