Kirkjuritið - 01.09.1977, Qupperneq 49

verg- -°9 annarri opinberri íhlutun
Skálhnu ÞV' Stefnt og Það tryggt- að
ver^j • tmegi ' framtíðinni gegna hlut-
svari l.!^r*<Íulífi íslendinga, sem sam-
ar. b S ÖÖU Þess ' minningu þjóðarinn-
5r^gendir fundurinn í því sambandi til
ingi a.'r9ða einkum á og lýsir stuðn-
m. a S'nUrn vi® fram komnar tillögur,
setur 9 AIÞingi’ um Skálholt sem að-
dæm Vfl9SluÞisi<uPs ' Skálholtsbiskups-
mark' g0ma’ 6nda verði starfssvi® hans
sem k °g aðstaða ákveðin eftir því,
m hentar slíkri tilhögun.“
Oft er°*f hisrni hefur afhjúpast“
leg ef . utt m°r9 erindi um margvís-
hijög 6|! a einum og sama fundi, en
gera e • misjafnt. hversu fundarritarar
a|funcjjrindum 9óS skil. Á fjórtánda að-
Múlakofelagsins’ sem haldinn er í
S'gurð ' ' agustlok 1950, ræðir sr.
um ný viðhorf í
hókaR ' 9 hJoróuriöndum. Þar er þetta
° rn. a ■
„þag
að affg erTUJr í Ijós, þegar menn fara
ihnar a?;Sig ettir byltingar styrjaldar-
kemu'r alrimar9t hefir skolazt burt og
rei aftur. Sumt það, sem áð-
ur hafði gildi í lífsskoðun manna, hefir
misst gildi sitt og heyrir algerlega for-
tíðinni til, og menn leita annað.
Samkvæmt opinberum skýrslum hefir
kirkjugöngum hnignað (líkl. í Dan-
mörku,) nema í Viborgarstifti. Biskup-
inn þar, Axel Malmström, er uppalinn
í heimatrúboðinu og er missíonshist-
oriker. Hann sagði, að reynsla stríðs-
áranna hefði skolað burt fjölda hug-
mynda, sem menn áður byggðu á, og
eftir væri tómarúm í sálum þeirra. Það
kemur í Ijós, að í þessu tómarúmi fær
ekkert mál endurhljóm nema boðskap-
urinn um sáluhjálp manna fyrir frið-
þæginguna í Kristi. Aldamótaguðfræð-
in heyrir til gervifræðakerfi Vestur-
landa, sem leitt hefir styrjaldarhrunið
og vandræði yfir Vesturlönd. En þang-
að leitar enginn maður lengur, sem
á annað borð vill nokkuð sér til sálu-
hjálpar .Lífsalvaran á Norðurlöndum
hefir leitt til þess, að andlegt hismi
hefir afhjúpazt. Þetta höfum við farið
á mis við. Veldur því meðal annars, að
við lifum við hugtakafölsun liðins tíma.
Á því bera ábyrgð að verulegu leyti
þeir, sem stýra kristilegri fræðslu í
ræðu og riti. Hann skýrði einnig frá,
að svo gagnger væri þessi breyting
á hugarfari hins almenna borgara víðs
vegar, að hún kæmi fram sem óbifan-
leg ákvörðun um að lifa kristilegu lífi
í andstöðu og afneitun þeirra lífsvið-
horfa, sem áður ríktu og voru ávöxtur
gervifræðikerfa Vesturlanda, bæði í
trúarlegum og hagfræðilegum efnum.“
Prestafélag Suðuriands
þakkar yður
Sami fundur sendi frú Steinunni
Hayes, kristniboða, sem þá var hér
207