Kirkjuritið - 01.09.1977, Síða 54

þau mig á börn, sem leiðast undir
kveld.
Hún kom því ioksins til leiðar, að
hann tíndi saman kvæði sín og gaf
þau út. Bókin heitir: Nokkur kvæði og
vísur. Þar eru mörg skemmtileg kvæði
og góðar vísur. Það var ekki mikið rætt
um þá bók. Ekki einu sinni kölluð
,,laundrjúg“, ellegar höfundur kallað-
ur „lágróma skáld“ í einhverskonar
yfirhafinni merkingu, og orðin talin
„þeim mun þyngri á metunum“.
Ingibjörg Blöndal reyndist sr. Sig-
urði sannur vinur til æviloka.
Sr. Sigurður lifði það, sem nú er
kallað ,,mannsæmandi“ lífi. — Hann
bjó í gömlum torfbæ, „eins og Mímir
við sinn brunn“. Eitt herbergi í þeim
bæ hafði langafi hans hlaðið. Torf-
strengjaskil sáust þar ekki lengur.
Þessir gömlu veggir hölluðust ekki,
voru steinlausir og sléttir, gljáðu eins
og moldargóifið, fastgrónir eins og
jörðin.
Foreldrar sr. Sigurðar byggðu tvær
stofur af bænum og svefnherbergin
uppi yfir þeim. Önnur var stór setu-
stofa, kölluð „salurinn'1, hin minni,
borðstofa með innbyggðum skáp fyrir
leirtau. í þessum bæ ólst sr. Sigurður
upp og bræður hans. Lengi mun þetta
hafa verið talinn veglegur bær.
En eftir að allir íslendingar lærðu
að reikna hefur gengið betur að fella
forna, hlaðna veggi en að reisa.
Sr. Sigurður hefur líklegast orðið til
þess fyrstur manna að friða selalátur
sitt. Ungviðis deyðing er útrýming
stofnsins. Nágranni hans sá, að frið-
unin var gott verk, og gerði eins. Þess-
ir tveir menn auðguðu um langt skeið
strand-dýragarð íslands. Sr. Sigurður
hefur skilið jörð sína eftir sem friðað-
an reit.
Séra Sigurður, eitt haust, þegar
hann kom til Reykjavíkur, sagði mér,
að fjórir kópar hefðu komið með freyð-
andi haföldunni og horft til sín út úr
öldunni „saklausum barnsaugum, djúp'
um og hreinum“ (EB). „Þeir komn
þannig aftur og aftur“, sagði sr. Sið'
urður, „og horfðu á mig, eins og Þe'r
væru að heilsa mér“. Þannig dvöldu
þeir hjá honum, á meðan aldan reis-
Einu sinni sagði ég við sr. Sigurð-
Finnst þér ekki einkennilegt, að nokk'
ur maður, skuli geta skotið einn fuð'
úr skrúðfylkingu gæsaroddans?
Sr. Sigurður horfði í gaupnir sér
litla stund og segir síðan: ,,Mér finns\
dauðirm svo alvarlegur, að enginn
að leika sér að honum“.
Presturinn á Vatnsnesi yfir fjéra
áratugi var söngelskur og góður sönð'
maður, hafði mjúka og hreina rödd>
jafnvel þegar hann var um áttrasd;
— Ungur lærði hann íiðluleik dja
föður sínum, sagði mér I ngibjörð
Blöndal.
Stundum, þegar sr. Sigurður ha^1
snúið töðuflekk, gekk hann inn í ba3:
söng nokkur lög og spilaði sjálfur un
ir á píanó, á meðan sólin þurrka
heyið. Tvö píanó voru í torfbænum
ein viðla.
Þegar sr. Sigurður hætti að þjdna
Tjörn, 70 ára gamall, útvegaði hana
prest þangað frá Ameríku ,prest, se
var nógu mikill heimsborgari til PeS.
að setjast að á Vatnsnesi, sr. Róbs ^
Jack. Sr. Róbert er stílgáfumaður^
enska tungu, enskan hans rnóðurm ’
Skotiand hans föðurland, ísland den
land.
212