Kirkjuritið - 01.09.1977, Side 73

ej Jór®a 'agi fyrir vald lyklanna og
n'9 per mutuum colloquium et
fy°r^Solationem fratrum," þ. e. einnig
h, r_samtal og gagnkvæma huggun
®ðra. [B. S. 449 8 nn]
lykl^f ^essu ver®ur lióst, aS leysandi
gS ava/d fyrirgefningarinnar er ekki
heijlns 3efiS ákveðnum persónum,
ur öllum limum kirkjunnar."
iSnhl|nk, bls. 327]
/ie/Stta felur Það ' sar’ klrkian
p Ur Vald til þess aS senda út
op ' ara fa9naSarerindisins, e3a eins
a fyrnefndum staS í Melanch-
^ún ,ractatus de potestate papae, aS
^irk' h-ÍUr Vald th Þess a® eska ettir
Þaöe '°nUm’ velja þá og vígja’ og
0q . ru Prestar, predikarar, biskupar
þeennarar o. s. frv. [B. S. bls. 491.67]
uSjny V°rU uPPPaffe9a kosnir af söfn-
eins m’ flinu konungiega prestafélagi,
inn ,°g pétur postuli nefnir söfnuS-
Uninni ^6SS aS try99J’a að fyrirskip-
sé fl...Urn að Predika fagnaðarerindið
67 0g a®gt' tM- T. d. p. p. bls. 491.
faHn fnU®,num er meS öSrum orðum
preUmSfý Predikunarembættisins.
arins S Sv,gs/an af hálfu biskups stað-
staðf a biskups nágrennisins er
béettisS kalls safnaðarins til em-
'n9u hnS' Verður það með yfirlagn-
491. 7mnda [sl3r- M- t- d- P- P- bls.
70] -------
Þo er
syni6g !gsla af biskupi ekki nauð-
hör>durn Sf!hver Prestur hefur með
predikun 'S andlega embætti eða
slika v.narembættið og getur því innt
B. s ,.9slu af hendi [Schmalk. Art.
arra kirk■ ,blskuPa> presta og ann-
luþjóna er enginn nema m.
t. t. hins ytra nauSsynlega skipulags
kirkjunnar. [M. T. d. p. p. B. S. bls.
490. 65] Sóknarpresturinn er allt í
senn prestur og biskup og kennari í
sínum söfnuði. [B. S. 490. 62] En enda
þótt hann hafi þannig rétt til biskup-
legrar þjónustu eins og að vígja, þá
neytir hann ekki slíks réttar vegna
reglu kirkjunnar, svo framarlega sem
vígslurnar eru framkvæmdar að reglu
af biskupi. [Schmalk. Art. B. S. 457. 8]
Slík vígsla gerir aðeins kröfu til að
vígsluþegi sé kristinn, þ. e. skírður og
lifandi og staðfastur í trúnni, ekki út-
búinn með neinum æðri gáfum. [Sbr.
Brunstád bls. 207]
M. ö. o. prestsembættið felur ekki í
sér neitt annað áhrifavald heldur en
það, sem því er falið í predikunar-
embættinu, þ. e. predikun fagnaðar-
erindisins og útdeilingu sakrament-
anna. Það hefur áhrifavald sitt hvorki
í hinni ytri kirkjulegu „traditio" eða
sérstakri trúarreynslu eða upplifun.
Jafnvel sérhver kristinn maður get-
ur gegnt þjónustu predikunarembætt-
isins gagnvart bróður sínum í boðun
fagnaðarerindisins. [Brunstád bls. 207]
Söfnuðinum ber að hlýða þeim, sem
hefur hið andlega embætti á hendi,
svo framarlega sem hann framgengur
trúlega í því, þ. e. mælir fyrir munn
Krists, í hans umboði, annars ekki.
En þar sem hann talar eitthvað gegn
fagnaðarerindinu, þá hefur söfnuður-
inn skipun Guðs um að hlýða honum
ekki, segir í Ágsborgarjátningunni í
XXVIII. gr. um vald biskupa. [B. S.
bls. 124]
Vér sögðum hér að framan, að
kirkjunni, söfnuðinum, hefði drottinn
falið predikunarembættið til umsjár, en
231